Sylwetka oryginalnego amerykańskiego muzyka, piosenkarza, kompozytora i autora tekstów, Scotta Walkera. Zaczynał od gry na gitarze basowej, następnie był głównym wokalistą i basistą w słynnej grupie The Walker Brothers, która swego czasu popularnością przebijała nawet Beatlesów. Teraz głównie komponuje. Przed każdym koncertem był potwornie stremowany, często rozpuszczał dziwaczne plotki na swój temat, by ludzie myśleli, że pracuje jako taksówkarz lub nie żyje itd. O jego wpływie na muzykę pop wypowiadają się fani, współpracownicy i znajomi, w tym: David Bowie, Sting, Brian Eno, Marc Almond, członkowie grupy Pulp i Radiohead, Alison Goldfrapp, Johnny Marr, Damon Albarn i Dot Allison. Dokument zawiera archiwalne materiały filmowe z sesji nagraniowej albumu "The Drift" (2006).

"Olbrzym samolub" jest poruszającym obrazem, który nawiązuje do opowiadania pod tym samym tytułem stworzonego przez Oscara Wilde'a z intencją, by było czytane dzieciom. Film jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim Amerykanki Clio Barnard, za który artystka została m.in. wyróżniona nagrodą specjalną na festiwalu w Cannes. Akcja filmu "Olbrzym samolub" toczy się w angielskim mieście Bradford. Mieszka tam 13-letni Arbor (Conner Chapman). Dorastający w rozbitej, niezamożnej rodzinie chłopak jest nadpobudliwy, przez co wciąż sprawia kłopoty wychowawcze.Przez swoją impulsywność i niekontrolowane wybuchy złości jest odtrącany przez najbliższe otoczenie. W końcu razem ze swoim jedynym przyjacielem, Swiftym (Shaun Thomas), zostaje zawieszony w obowiązkach ucznia przez dyrekcję szkoły. Pozbawieni nadzoru młodzi bohaterowie obrazu "Olbrzym samolub" włóczą się po okolicy, próbując znaleźć łatwy sposób na zdobycie pieniędzy. Pewnego dnia poznają handlarza złomem, Kittena (Sean Gilder), i zaczynają dla niego pracować. Wkrótce wchodzą w konflikt z prawem, ponieważ kradną kable telekomunikacyjne i przewody energetyczne. Z czasem Kitten zaczyna faworyzować Swifty'ego. Zazdrosny o względy mężczyzny Arbor stara się mu za wszelką cenę zaimponować. Sytuacja ta doprowadza w końcu do tragedii.

Główną bohaterką dramatu "Nauczycielka" jest Diana Watts (Lindsay Burdge), nauczycielka języka angielskiego w Westerbrook High School w Austin w Teksasie. Wikła się ona w sekretny romans z jednym ze swoich uczniów, Erikiem Tullem (Will Brittain). Kobieta czuje, że to najbardziej satysfakcjonujący związek, jaki miała od dłuższego czasu. Gdy po kilku miesiącach ona i Eric prawie zostają przyłapani na intymnej chwili, Diana dochodzi do wniosku, że wyjawienie ich sekretu z pewnością oznaczałoby koniec jej kariery nauczycielskiej i dobrej reputacji, więc kończy romans z uczniem. Czas z dala od Erica daje kobiecie okazję do spojrzenia na ich związek z nieco innej perspektywy. Diana jest jednak rozdarta między robieniem tego, co uważa za słuszne, trzymając się z dala od chłopaka, a słuchaniem swojego serca i obsesji na punkcie bycia kochaną. Większość kwestii w filmie została zaimprowizowana. W 2020 roku powstał remake obrazu "Nauczycielka" pod tym samym tytułem. Jest to miniserial wyreżyserowany także przez Hannah Fidell.

David O'Neil (Steve John Shepherd) i Theo (John Simm) przyjaźnią się od czternastu lat. Ich relacja zostaje wystawiona na próbę, gdy drugi z mężczyzn zamierza zamieszkać ze swoją długoletnią dziewczyną, Hannah (Laura Fraser). W Davidzie budzi się zazdrość. Popycha go ona do opracowania planu rozbicia związku przyjaciela. Kiedy para się rozstaje, David musi zmierzyć się ze swoim długo skrywanym homoseksualizmem i uczuciami do Theo. W końcu zdobywa się na odwagę i postanawia wyjawić przyjacielowi prawdę. Zgłasza ich do talk-show "Forgive and Forget" prowadzonym przez Judith Adams (Meera Syal). W programie publicznie wyjawia prawdę o swojej orientacji seksualnej i miłości do Theo. Występ ma tragiczne konsekwencje zarówno dla ich przyjaźni, jak i dla rodziny Davida.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

David O'Neil (Steve John Shepherd) i Theo (John Simm) przyjaźnią się od czternastu lat. Ich relacja zostaje wystawiona na próbę, gdy drugi z mężczyzn zamierza zamieszkać ze swoją długoletnią dziewczyną, Hannah (Laura Fraser). W Davidzie budzi się zazdrość. Popycha go ona do opracowania planu rozbicia związku przyjaciela. Kiedy para się rozstaje, David musi zmierzyć się ze swoim długo skrywanym homoseksualizmem i uczuciami do Theo. W końcu zdobywa się na odwagę i postanawia wyjawić przyjacielowi prawdę. Zgłasza ich do talk-show "Forgive and Forget" prowadzonym przez Judith Adams (Meera Syal). W programie publicznie wyjawia prawdę o swojej orientacji seksualnej i miłości do Theo. Występ ma tragiczne konsekwencje zarówno dla ich przyjaźni, jak i dla rodziny Davida.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Głównym bohaterem komediodramatu "Moja łódź podwodna" jest piętnastoletni Oliver Tate (Craig Roberts), który mieszka w małym mieście w Walii. Nie ma on przyjaciół i różni się od swoich rówieśników. Inteligentny i ambitny chłopak dużo buja w obłokach. Wyobraża sobie, że jest bohaterem filmu, przez co najmniejsze zdarzenia z jego życia urastają do rangi wielkich przeżyć. Zakochuje się on w Jordanie (Yasmin Paige), ale ta woli innego. Oliver nie zamierza jednak się poddawać i wyznacza sobie za cel stracenie dziewictwa do kolejnych urodzin. Nie chce także dopuścić do rozstania się rodziców Jill (Sally Hawkins) i Lloyda (Noah Taylor). W adaptacji powieści Joego Dunthorne'a wystąpił tylko jeden amerykański aktor - Ben Stiller ("Poznaj mojego tatę", "Noc w muzeum"), choć jest ona koprodukcją Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Reszta obsady filmu "Moja łódź podwodna" miała pochodzenie angielskie.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Sylwetka oryginalnego amerykańskiego muzyka, piosenkarza, kompozytora i autora tekstów, Scotta Walkera. Zaczynał od gry na gitarze basowej, następnie był głównym wokalistą i basistą w słynnej grupie The Walker Brothers, która swego czasu popularnością przebijała nawet Beatlesów. Teraz głównie komponuje. Przed każdym koncertem był potwornie stremowany, często rozpuszczał dziwaczne plotki na swój temat, by ludzie myśleli, że pracuje jako taksówkarz lub nie żyje itd. O jego wpływie na muzykę pop wypowiadają się fani, współpracownicy i znajomi, w tym: David Bowie, Sting, Brian Eno, Marc Almond, członkowie grupy Pulp i Radiohead, Alison Goldfrapp, Johnny Marr, Damon Albarn i Dot Allison. Dokument zawiera archiwalne materiały filmowe z sesji nagraniowej albumu "The Drift" (2006).

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

"Olbrzym samolub" jest poruszającym obrazem, który nawiązuje do opowiadania pod tym samym tytułem stworzonego przez Oscara Wilde'a z intencją, by było czytane dzieciom. Film jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim Amerykanki Clio Barnard, za który artystka została m.in. wyróżniona nagrodą specjalną na festiwalu w Cannes. Akcja filmu "Olbrzym samolub" toczy się w angielskim mieście Bradford. Mieszka tam 13-letni Arbor (Conner Chapman). Dorastający w rozbitej, niezamożnej rodzinie chłopak jest nadpobudliwy, przez co wciąż sprawia kłopoty wychowawcze.Przez swoją impulsywność i niekontrolowane wybuchy złości jest odtrącany przez najbliższe otoczenie. W końcu razem ze swoim jedynym przyjacielem, Swiftym (Shaun Thomas), zostaje zawieszony w obowiązkach ucznia przez dyrekcję szkoły. Pozbawieni nadzoru młodzi bohaterowie obrazu "Olbrzym samolub" włóczą się po okolicy, próbując znaleźć łatwy sposób na zdobycie pieniędzy. Pewnego dnia poznają handlarza złomem, Kittena (Sean Gilder), i zaczynają dla niego pracować. Wkrótce wchodzą w konflikt z prawem, ponieważ kradną kable telekomunikacyjne i przewody energetyczne. Z czasem Kitten zaczyna faworyzować Swifty'ego. Zazdrosny o względy mężczyzny Arbor stara się mu za wszelką cenę zaimponować. Sytuacja ta doprowadza w końcu do tragedii.

Pisarka Yoli (Alison Pill) jest przytłoczona przez problemy osobiste. Stara się być jak najlepszą matką dla nastoletniej Nory (Amybeth McNulty), ale ciężko znosi trwający właśnie rozwód. Jej siostra, pianistka Elf (Sarah Gadon), ma obsesję na punkcie samobójstwa. Po nieudanej próbie trafia do szpitala. Yoli, która również zmaga się z decyzją o zakończeniu życia, dokonuje poruszających odkryć na jej temat. Przejmująca historia dwóch sióstr powstała na motywach międzynarodowego bestsellera autorstwa Miriam Toews z 2014 roku.

Główną bohaterką dramatu "Nauczycielka" jest Diana Watts (Lindsay Burdge), nauczycielka języka angielskiego w Westerbrook High School w Austin w Teksasie. Wikła się ona w sekretny romans z jednym ze swoich uczniów, Erikiem Tullem (Will Brittain). Kobieta czuje, że to najbardziej satysfakcjonujący związek, jaki miała od dłuższego czasu. Gdy po kilku miesiącach ona i Eric prawie zostają przyłapani na intymnej chwili, Diana dochodzi do wniosku, że wyjawienie ich sekretu z pewnością oznaczałoby koniec jej kariery nauczycielskiej i dobrej reputacji, więc kończy romans z uczniem. Czas z dala od Erica daje kobiecie okazję do spojrzenia na ich związek z nieco innej perspektywy. Diana jest jednak rozdarta między robieniem tego, co uważa za słuszne, trzymając się z dala od chłopaka, a słuchaniem swojego serca i obsesji na punkcie bycia kochaną. Większość kwestii w filmie została zaimprowizowana. W 2020 roku powstał remake obrazu "Nauczycielka" pod tym samym tytułem. Jest to miniserial wyreżyserowany także przez Hannah Fidell.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

David O'Neil (Steve John Shepherd) i Theo (John Simm) przyjaźnią się od czternastu lat. Ich relacja zostaje wystawiona na próbę, gdy drugi z mężczyzn zamierza zamieszkać ze swoją długoletnią dziewczyną, Hannah (Laura Fraser). W Davidzie budzi się zazdrość. Popycha go ona do opracowania planu rozbicia związku przyjaciela. Kiedy para się rozstaje, David musi zmierzyć się ze swoim długo skrywanym homoseksualizmem i uczuciami do Theo. W końcu zdobywa się na odwagę i postanawia wyjawić przyjacielowi prawdę. Zgłasza ich do talk-show "Forgive and Forget" prowadzonym przez Judith Adams (Meera Syal). W programie publicznie wyjawia prawdę o swojej orientacji seksualnej i miłości do Theo. Występ ma tragiczne konsekwencje zarówno dla ich przyjaźni, jak i dla rodziny Davida.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Głównym bohaterem komediodramatu "Moja łódź podwodna" jest piętnastoletni Oliver Tate (Craig Roberts), który mieszka w małym mieście w Walii. Nie ma on przyjaciół i różni się od swoich rówieśników. Inteligentny i ambitny chłopak dużo buja w obłokach. Wyobraża sobie, że jest bohaterem filmu, przez co najmniejsze zdarzenia z jego życia urastają do rangi wielkich przeżyć. Zakochuje się on w Jordanie (Yasmin Paige), ale ta woli innego. Oliver nie zamierza jednak się poddawać i wyznacza sobie za cel stracenie dziewictwa do kolejnych urodzin. Nie chce także dopuścić do rozstania się rodziców Jill (Sally Hawkins) i Lloyda (Noah Taylor). W adaptacji powieści Joego Dunthorne'a wystąpił tylko jeden amerykański aktor - Ben Stiller ("Poznaj mojego tatę", "Noc w muzeum"), choć jest ona koprodukcją Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Reszta obsady filmu "Moja łódź podwodna" miała pochodzenie angielskie.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Sylwetka oryginalnego amerykańskiego muzyka, piosenkarza, kompozytora i autora tekstów, Scotta Walkera. Zaczynał od gry na gitarze basowej, następnie był głównym wokalistą i basistą w słynnej grupie The Walker Brothers, która swego czasu popularnością przebijała nawet Beatlesów. Teraz głównie komponuje. Przed każdym koncertem był potwornie stremowany, często rozpuszczał dziwaczne plotki na swój temat, by ludzie myśleli, że pracuje jako taksówkarz lub nie żyje itd. O jego wpływie na muzykę pop wypowiadają się fani, współpracownicy i znajomi, w tym: David Bowie, Sting, Brian Eno, Marc Almond, członkowie grupy Pulp i Radiohead, Alison Goldfrapp, Johnny Marr, Damon Albarn i Dot Allison. Dokument zawiera archiwalne materiały filmowe z sesji nagraniowej albumu "The Drift" (2006).

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

"Olbrzym samolub" jest poruszającym obrazem, który nawiązuje do opowiadania pod tym samym tytułem stworzonego przez Oscara Wilde'a z intencją, by było czytane dzieciom. Film jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim Amerykanki Clio Barnard, za który artystka została m.in. wyróżniona nagrodą specjalną na festiwalu w Cannes. Akcja filmu "Olbrzym samolub" toczy się w angielskim mieście Bradford. Mieszka tam 13-letni Arbor (Conner Chapman). Dorastający w rozbitej, niezamożnej rodzinie chłopak jest nadpobudliwy, przez co wciąż sprawia kłopoty wychowawcze.Przez swoją impulsywność i niekontrolowane wybuchy złości jest odtrącany przez najbliższe otoczenie. W końcu razem ze swoim jedynym przyjacielem, Swiftym (Shaun Thomas), zostaje zawieszony w obowiązkach ucznia przez dyrekcję szkoły. Pozbawieni nadzoru młodzi bohaterowie obrazu "Olbrzym samolub" włóczą się po okolicy, próbując znaleźć łatwy sposób na zdobycie pieniędzy. Pewnego dnia poznają handlarza złomem, Kittena (Sean Gilder), i zaczynają dla niego pracować. Wkrótce wchodzą w konflikt z prawem, ponieważ kradną kable telekomunikacyjne i przewody energetyczne. Z czasem Kitten zaczyna faworyzować Swifty'ego. Zazdrosny o względy mężczyzny Arbor stara się mu za wszelką cenę zaimponować. Sytuacja ta doprowadza w końcu do tragedii.

Pisarka Yoli (Alison Pill) jest przytłoczona przez problemy osobiste. Stara się być jak najlepszą matką dla nastoletniej Nory (Amybeth McNulty), ale ciężko znosi trwający właśnie rozwód. Jej siostra, pianistka Elf (Sarah Gadon), ma obsesję na punkcie samobójstwa. Po nieudanej próbie trafia do szpitala. Yoli, która również zmaga się z decyzją o zakończeniu życia, dokonuje poruszających odkryć na jej temat. Przejmująca historia dwóch sióstr powstała na motywach międzynarodowego bestsellera autorstwa Miriam Toews z 2014 roku.

Główną bohaterką dramatu "Nauczycielka" jest Diana Watts (Lindsay Burdge), nauczycielka języka angielskiego w Westerbrook High School w Austin w Teksasie. Wikła się ona w sekretny romans z jednym ze swoich uczniów, Erikiem Tullem (Will Brittain). Kobieta czuje, że to najbardziej satysfakcjonujący związek, jaki miała od dłuższego czasu. Gdy po kilku miesiącach ona i Eric prawie zostają przyłapani na intymnej chwili, Diana dochodzi do wniosku, że wyjawienie ich sekretu z pewnością oznaczałoby koniec jej kariery nauczycielskiej i dobrej reputacji, więc kończy romans z uczniem. Czas z dala od Erica daje kobiecie okazję do spojrzenia na ich związek z nieco innej perspektywy. Diana jest jednak rozdarta między robieniem tego, co uważa za słuszne, trzymając się z dala od chłopaka, a słuchaniem swojego serca i obsesji na punkcie bycia kochaną. Większość kwestii w filmie została zaimprowizowana. W 2020 roku powstał remake obrazu "Nauczycielka" pod tym samym tytułem. Jest to miniserial wyreżyserowany także przez Hannah Fidell.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

David O'Neil (Steve John Shepherd) i Theo (John Simm) przyjaźnią się od czternastu lat. Ich relacja zostaje wystawiona na próbę, gdy drugi z mężczyzn zamierza zamieszkać ze swoją długoletnią dziewczyną, Hannah (Laura Fraser). W Davidzie budzi się zazdrość. Popycha go ona do opracowania planu rozbicia związku przyjaciela. Kiedy para się rozstaje, David musi zmierzyć się ze swoim długo skrywanym homoseksualizmem i uczuciami do Theo. W końcu zdobywa się na odwagę i postanawia wyjawić przyjacielowi prawdę. Zgłasza ich do talk-show "Forgive and Forget" prowadzonym przez Judith Adams (Meera Syal). W programie publicznie wyjawia prawdę o swojej orientacji seksualnej i miłości do Theo. Występ ma tragiczne konsekwencje zarówno dla ich przyjaźni, jak i dla rodziny Davida.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Pisarka Yoli (Alison Pill) jest przytłoczona przez problemy osobiste. Stara się być jak najlepszą matką dla nastoletniej Nory (Amybeth McNulty), ale ciężko znosi trwający właśnie rozwód. Jej siostra, pianistka Elf (Sarah Gadon), ma obsesję na punkcie samobójstwa. Po nieudanej próbie trafia do szpitala. Yoli, która również zmaga się z decyzją o zakończeniu życia, dokonuje poruszających odkryć na jej temat. Przejmująca historia dwóch sióstr powstała na motywach międzynarodowego bestsellera autorstwa Miriam Toews z 2014 roku.

Osiem historii opowiadających o rdzennej ludności. Każda z nich bada jej dzieje na przestrzeni 1000 lat, pozwala rzucić okiem na przeszłość, teraźniejszość i poznać wizję przyszłości, zawiera również uniwersalne przesłanie o sile nadziei oraz ukazuje determinację jednostki w walce o przetrwanie.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Historia Indianan Lakota i ich stuletniej walki o odzyskanie świętej ziemi na terenie Black Hills. To miejsce pochodzenia ich ludu, które zostało im odebrane z naruszeniem traktatów. Dokument szczegółowo przedstawia tę sprawę. Dodatkowo zawiera wywiady z rdzennymi obywatelami.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

Po rozwodzie z mężem Amy (Melanie Lynskey) wraca do rodzinnego domu. Kobieta bardzo przeżywa swoje niepowodzenia. Odzyskuje radość życia i niezależność dzięki romansowi z dużo młodszym od siebie początkującym aktorem Jeremym (Christopher Abbott). Boi się, że jej bliscy i znajomi nie zaakceptują związku dojrzałej kobiety po przejściach i dziewiętnastolatka.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Pisarka Yoli (Alison Pill) jest przytłoczona przez problemy osobiste. Stara się być jak najlepszą matką dla nastoletniej Nory (Amybeth McNulty), ale ciężko znosi trwający właśnie rozwód. Jej siostra, pianistka Elf (Sarah Gadon), ma obsesję na punkcie samobójstwa. Po nieudanej próbie trafia do szpitala. Yoli, która również zmaga się z decyzją o zakończeniu życia, dokonuje poruszających odkryć na jej temat. Przejmująca historia dwóch sióstr powstała na motywach międzynarodowego bestsellera autorstwa Miriam Toews z 2014 roku.

Osiem historii opowiadających o rdzennej ludności. Każda z nich bada jej dzieje na przestrzeni 1000 lat, pozwala rzucić okiem na przeszłość, teraźniejszość i poznać wizję przyszłości, zawiera również uniwersalne przesłanie o sile nadziei oraz ukazuje determinację jednostki w walce o przetrwanie.

Komedia obyczajowa "Shiva Baby" to dzieło reżyserki i scenarzystki Emmy Seligman, która w swoim filmie przedstawia m.in. osoby biseksualne czy pochodzenia żydowskiego w sposób wyważony i wiarygodny. Pełnometrażowy obraz powstał na podstawie krótkometrażowej produkcji Seligman z 2018 roku o tym samym tytule. Wydarzenia z filmu "Shiva Baby" rozgrywają się prawie całkowicie w czasie rzeczywistym i w jednym miejscu. Akcja filmu "Shiva Baby" koncentruje się wokół młodej Danielle (Rachel Sennott), ubogiej studentki, która bez ogródek mówi to, co myśli. Kobieta uwikłana jest w niezobowiązującą relację z Maksem (Danny Deferrari). Młodą dziewczynę i zamożnego mężczyznę łączy jedynie seks, a dzieli dosłownie wszystko. To odpowiada kobiecie, która głównie liczy na wsparcie finansowe ze strony kochanka. Po kolejnym intymnym rendez-vous para spotyka się w zupełnie innych okolicznościach - na żydowskiej shivie. W trakcie trwania uroczystości Danielle znajduje się w centrum zainteresowania ze względu na jej skomplikowaną sytuację życiową: brak pracy i partnera. Bohaterka filmu "Shiva Baby" jest bez ogródek porównywana z Mayą (Molly Gordon ), przyjaciółką z dawnych lat, co bardzo jej się nie podoba. Tymczasem Max przybywa na stypę w towarzystwie atrakcyjnej żony Kim (Dianna Agron) i niemowlęcia, córeczki Rose. Atmosfera na pogrzebie zaczyna się zagęszczać.

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Memphis" to klimatyczny film z udziałem amerykańskiego muzyka Willisa Earla Beala. Artysta gra tu ekscentrycznego piosenkarza i outsidera. Jest on obdarzony ciekawym głosem i ma na swoim koncie utwory z pogranicza bluesa i gospel, które mogłyby odnieść sukces. Wydaje się jednak, że sława go nie interesuje. Gdy muzyk zjawia się w mieście umieszczonym w tytule filmu - Memphis - zaczyna snuć się po ulicach. Nie przyjechał tam bowiem po to, by nagrać płytę. Nie wiadomo do końca, czego szuka - inspiracji czy odpoczynku. Nie znajduje tego wśród baptystów i ich głośno wykonywanych pieśni. Wydaje się, że artysta odbywa podróż w głąb siebie. "Memphis" to nietypowa produkcja. Ociera się ona o dokument czy filmową impresję. Atutem obrazu jest z pewnością muzyka, która go wypełnia i zapada w pamięć.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Fotoreporter wojenny Daniel Fisher (Hugo Weaving) wraca do domu z kolejnego wyjazdu. Praca jest jego pasją, ale towarzyszące jej ciągłe uczucie zagrożenia ma na niego ogromny wpływ. Żona informuje go, że spodziewają się dziecka. Daniel nie chce, by ojcostwo zmieniło jego dotychczasowy tryb życia. Rozpoczyna przygotowania do kolejnego wyjazdu i jednocześnie szykuje materiały na wystawę. Odwiedza go Sebastian Ahmed (Andrew Luri ), uchodźca z Sudanu Południowego. Prosi, aby nie pokazywać zdjęć z masakry dokonanej w jego wiosce. Między mężczyznami zawiązuje się przyjaźń. Z czasem wychodzi na jaw prawdziwy powód ukrycia zdjęć z tragicznych wydarzeń.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Nowa Zelandia, połowa XIX w. Irlandczyk Francis O'Brien (Stephen Rea) jest chirurgiem w znajdującym się przy granicy angielskim garnizonie wojskowym. Jego 16-letnia córka Sarah (Samantha Morton) zakochuje się w Maorysie Tommym Boyu (Tyson Reweti) i zachodzi z nim w ciążę. Tuż przed rozwiązaniem ojciec dziecka umiera na grypę. Mija sześć lat. Chłopiec (Nathan Passfield) zostaje porwany przez maoryskiego dziadka. Old Rangi (Wi Kuki Kaa) chce go wychować zgodnie z tradycją swego plemienia. Zrozpaczona Sarah wyrusza na poszukiwania jedynaka. Podczas wieloletniej wędrówki trafia w środek zbrojnej rebelii, którą Maorysi pod dowództwem Te Kai Po (Temuera Morrison) wszczynają przeciwko Anglikom. Rozdarta pomiędzy dwoma kulturami i dwoma kochającymi ją mężczyznami - irlandzkim najemnikiem Doyle'em (Kiefer Sutherland) i maoryskim wojownikiem Wiremu (Cliff Curtis) - Sarah kieruje się przede wszystkim pragnieniem odnalezienia syna. Zdjęcia do tej romantyczno-przygodowej opowieści powstały w Nowej Zelandii na terenie Narodowego Parku Whanganui.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

Osiem historii opowiadających o rdzennej ludności. Każda z nich bada jej dzieje na przestrzeni 1000 lat, pozwala rzucić okiem na przeszłość, teraźniejszość i poznać wizję przyszłości, zawiera również uniwersalne przesłanie o sile nadziei oraz ukazuje determinację jednostki w walce o przetrwanie.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Nowa Zelandia, połowa XIX w. Irlandczyk Francis O'Brien (Stephen Rea) jest chirurgiem w znajdującym się przy granicy angielskim garnizonie wojskowym. Jego 16-letnia córka Sarah (Samantha Morton) zakochuje się w Maorysie Tommym Boyu (Tyson Reweti) i zachodzi z nim w ciążę. Tuż przed rozwiązaniem ojciec dziecka umiera na grypę. Mija sześć lat. Chłopiec (Nathan Passfield) zostaje porwany przez maoryskiego dziadka. Old Rangi (Wi Kuki Kaa) chce go wychować zgodnie z tradycją swego plemienia. Zrozpaczona Sarah wyrusza na poszukiwania jedynaka. Podczas wieloletniej wędrówki trafia w środek zbrojnej rebelii, którą Maorysi pod dowództwem Te Kai Po (Temuera Morrison) wszczynają przeciwko Anglikom. Rozdarta pomiędzy dwoma kulturami i dwoma kochającymi ją mężczyznami - irlandzkim najemnikiem Doyle'em (Kiefer Sutherland) i maoryskim wojownikiem Wiremu (Cliff Curtis) - Sarah kieruje się przede wszystkim pragnieniem odnalezienia syna. Zdjęcia do tej romantyczno-przygodowej opowieści powstały w Nowej Zelandii na terenie Narodowego Parku Whanganui.

Przyjaciele z dzieciństwa, Teel Johnson (Daniel Amerman) i Madison Daniels (Daniela Bobadilla), po kilku latach odnawiają znajomość za pośrednictwem Internetu. Wiele ich różni. Madison jest przebojowa, popularna, wiedzie pozornie idealne życie. Teel jest społecznym wyrzutkiem, bez przyjaciół i wiary we własne siły. Wspólne rozmowy na czacie ponownie zbliżają ich do siebie. Coraz częsciej poruszają ważne dla nich tematy, jak homoseksualizm, wykorzystywanie seksulane czy przemoc. Podczas jednego czatu Teel wyznaje przyjaciółce, dlaczego nękają go rówieśnicy. Dramat w reżyserii Matthew Toronto nakręcono w formie filmu wyświetlanego na ekranie komputera. Opowiadany jest niemal w całości za pomocą czatu wideo za pośrednictwem kamery internetowej i aparatów w smartfonach.

Czworo młodych ludzi poznaje uroki nocnego życia Detroit. Maggie (Claire Sloma) wymyka się ze spotkania z koleżankami, by spędzić wieczór w towarzystwie starszych chłopców. Zamiast niej w babskiej imprezie bierze udział Claudia (Amanda Bauer), która niedawno zamieszkała w okolicy. Porzucony przez ukochaną Scott (Brett Jacobsen) spędza noc z dopiero poznanymi bliźniaczkami. Tymczasem Rob (Marlon Morton) przemierza miasto w poszukiwaniu pięknej dziewczyny, którą spotkał w cukierni.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Filmowcy odwiedzają legendarne nowojorskiej księgarnie, antykwariaty i targi białych kruków. Pokazują świat ekscentrycznych kolekcjonerów i zbiory, z których najbardziej są oni dumni. Chociaż każdy z bohaterów dokumentu inaczej opowiada o swojej pasji, wszyscy są zgodni, wieszcząc globalne odejście od kultury druku.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

Osiem historii opowiadających o rdzennej ludności. Każda z nich bada jej dzieje na przestrzeni 1000 lat, pozwala rzucić okiem na przeszłość, teraźniejszość i poznać wizję przyszłości, zawiera również uniwersalne przesłanie o sile nadziei oraz ukazuje determinację jednostki w walce o przetrwanie.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Zapis koncertu, który odbył się w Stoczni Gdańskiej z okazji 26. rocznicy powstania Solidarności. David Gilmour wystąpił na zaproszenie Prezydenta Miasta Gdańska. Wydarzenie zgromadziło ponad 50 tysięcy widzów. Artyście towarzyszyli byli muzycy Pink Floyd: Richard Wright, Dick Parry, Jon Carin i Guy Pratt oraz Phil Manzanera z Roxy Music, a także 40-osobowa sekcja smyczkowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Walter (Peter Stormare), starzejący się szef policji z miasteczka w Ontario, w przeszłości nie stronił od przemocy. Teraz stara się zostawić dawne życie za sobą, ukrywając je przed społecznością. Dołącza do Kościoła Mennonitów. Jego spokój burzy pojawienie się w okolicy mordercy. Młoda atrakcyjna kobieta zostaje znaleziona naga na brzegu pobliskiego jeziora. Gdy ofiara zostaje zidentyfikowana, staje się jasne, że dawna miłość Waltera może kłamać... Nowoczesna gotycka opowieść o zbrodni i odkupieniu nagrodzona m.in. na festiwalu w Toronto.

Fotoreporter wojenny Daniel Fisher (Hugo Weaving) wraca do domu z kolejnego wyjazdu. Praca jest jego pasją, ale towarzyszące jej ciągłe uczucie zagrożenia ma na niego ogromny wpływ. Żona informuje go, że spodziewają się dziecka. Daniel nie chce, by ojcostwo zmieniło jego dotychczasowy tryb życia. Rozpoczyna przygotowania do kolejnego wyjazdu i jednocześnie szykuje materiały na wystawę. Odwiedza go Sebastian Ahmed (Andrew Luri ), uchodźca z Sudanu Południowego. Prosi, aby nie pokazywać zdjęć z masakry dokonanej w jego wiosce. Między mężczyznami zawiązuje się przyjaźń. Z czasem wychodzi na jaw prawdziwy powód ukrycia zdjęć z tragicznych wydarzeń.

Oparty na ciekawym scenariuszu film "Królowie nocy" ma bardzo dobrze dobraną obsadę. W swoich rolach znakomicie sprawdzili się Joaquin Phoenix, Robert Duvall i Mark Wahlberg. Autorem muzyki do filmu jest słynny polski kompozytor Wojciech Kilar. Akcja obrazu "Królowie nocy" toczy się w Nowym Jorku. Tamtejszy rynek handlu narkotykami podbija na jesieni 1988 roku nowy rodzaj kokainy. Używka staje się najbardziej pożądanym towarem, lecz jej zwiększająca się popularność pociąga za sobą falę przestępstw, z zabójstwami policjantów włącznie. Bobby Green (Joaquin Phoenix), menedżer nocnego klubu El Caribe na Brooklynie, nieoczekiwanie ląduje w samym środku niebezpiecznych wydarzeń. Lokal, w którym pracuje, należy bowiem do potężnego rosyjskiego mafiosa, Marata Bużajewa (Moni Moszonow). Bobby jest osobą niejednoznaczną. Prowadzi szalone, pełne uciech życie, ale jednocześnie pozostaje wierny swej pięknej narzeczonej, Amadzie (Eva Mendes). Na dodatek mężczyzna skrywa pewien sekret. Green to panieńskie nazwisko jego matki. Naprawdę ten bohater filmu "Królowie nocy" nazywa się Grusinsky, a jego brat Joseph (Mark Wahlberg) i ojciec Albert (Robert Duvall) to zaangażowani, prawi oficerowie wydziału policji. Gdy dowiadują się oni o narkotykowych interesach załatwianych w El Caribe, namawiają Bobby'ego do współpracy. Ten jednak odmawia. Wkrótce potem policja aresztuje jednego z rosyjskich gangsterów. Odwetem jego kompanów ma być zlikwidowanie Grusinskich. Bobby musi opowiedzieć się po którejś ze stron konfliktu.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Tom Hammond (Danny Huston), mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem księgarni. Ze sklepu, przy okazji kradzieży, znika też najcenniejsza rzecz Toma - zdjęcie, na którym jest razem ze swoim synem Lukiem (Jonah Hauer-King). To dla niego bardzo ważna pamiątka, ponieważ fotografię zrobiono na krótko przed śmiercią Luke'a w zamachu bombowym samolotu. Chłopak leciał nim na spotkanie z ukochaną Bird (Stacy Martin). Utrata zdjęcia przywołuje u Toma wszystkie uczucia, które towarzyszyły mu w tragicznych chwilach. Mężczyzna na nowo przeżywa tamte wydarzenia i ponownie mierzy się z żale po utracie ukochanego dziecka. Scenariusz napisał Simon Astaire na podstawie własnej powieści. Nawiązuje do wydarzeń z 1988 roku, kiedy doszło do zamachu bombowego na pokładzie samolotu Pan Am Flight 103. W jego wyniku zginęło 243 pasażerów, 16 członków załogi oraz 11 mieszkańców miasta Lockerbie, gdzie rozbił się samolot. Danny Huston po obu stronach kamery.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Sukcesy i problemy najstarszej zawodowej drużyny kolarskiej w USA, EF Education-EasyPost, podczas burzliwego sezonu 2020 i wyścigu Tour de France. Dokument ukazuje trudny rok kolarstwa w czasie pandemii COVID-19 i dodatkową presję, z jaką zespoły zmagały się w kwestii finansowania. Przedstawia również indywidualne historie zawodników, od kolumbijskiej gwiazdy Rigoberto Urána po obiecujących debiutantów i doświadczonych kolarzy.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Nowa Zelandia, połowa XIX w. Irlandczyk Francis O'Brien (Stephen Rea) jest chirurgiem w znajdującym się przy granicy angielskim garnizonie wojskowym. Jego 16-letnia córka Sarah (Samantha Morton) zakochuje się w Maorysie Tommym Boyu (Tyson Reweti) i zachodzi z nim w ciążę. Tuż przed rozwiązaniem ojciec dziecka umiera na grypę. Mija sześć lat. Chłopiec (Nathan Passfield) zostaje porwany przez maoryskiego dziadka. Old Rangi (Wi Kuki Kaa) chce go wychować zgodnie z tradycją swego plemienia. Zrozpaczona Sarah wyrusza na poszukiwania jedynaka. Podczas wieloletniej wędrówki trafia w środek zbrojnej rebelii, którą Maorysi pod dowództwem Te Kai Po (Temuera Morrison) wszczynają przeciwko Anglikom. Rozdarta pomiędzy dwoma kulturami i dwoma kochającymi ją mężczyznami - irlandzkim najemnikiem Doyle'em (Kiefer Sutherland) i maoryskim wojownikiem Wiremu (Cliff Curtis) - Sarah kieruje się przede wszystkim pragnieniem odnalezienia syna. Zdjęcia do tej romantyczno-przygodowej opowieści powstały w Nowej Zelandii na terenie Narodowego Parku Whanganui.

Walter (Peter Stormare), starzejący się szef policji z miasteczka w Ontario, w przeszłości nie stronił od przemocy. Teraz stara się zostawić dawne życie za sobą, ukrywając je przed społecznością. Dołącza do Kościoła Mennonitów. Jego spokój burzy pojawienie się w okolicy mordercy. Młoda atrakcyjna kobieta zostaje znaleziona naga na brzegu pobliskiego jeziora. Gdy ofiara zostaje zidentyfikowana, staje się jasne, że dawna miłość Waltera może kłamać... Nowoczesna gotycka opowieść o zbrodni i odkupieniu nagrodzona m.in. na festiwalu w Toronto.

Oparty na ciekawym scenariuszu film "Królowie nocy" ma bardzo dobrze dobraną obsadę. W swoich rolach znakomicie sprawdzili się Joaquin Phoenix, Robert Duvall i Mark Wahlberg. Autorem muzyki do filmu jest słynny polski kompozytor Wojciech Kilar. Akcja obrazu "Królowie nocy" toczy się w Nowym Jorku. Tamtejszy rynek handlu narkotykami podbija na jesieni 1988 roku nowy rodzaj kokainy. Używka staje się najbardziej pożądanym towarem, lecz jej zwiększająca się popularność pociąga za sobą falę przestępstw, z zabójstwami policjantów włącznie. Bobby Green (Joaquin Phoenix), menedżer nocnego klubu El Caribe na Brooklynie, nieoczekiwanie ląduje w samym środku niebezpiecznych wydarzeń. Lokal, w którym pracuje, należy bowiem do potężnego rosyjskiego mafiosa, Marata Bużajewa (Moni Moszonow). Bobby jest osobą niejednoznaczną. Prowadzi szalone, pełne uciech życie, ale jednocześnie pozostaje wierny swej pięknej narzeczonej, Amadzie (Eva Mendes). Na dodatek mężczyzna skrywa pewien sekret. Green to panieńskie nazwisko jego matki. Naprawdę ten bohater filmu "Królowie nocy" nazywa się Grusinsky, a jego brat Joseph (Mark Wahlberg) i ojciec Albert (Robert Duvall) to zaangażowani, prawi oficerowie wydziału policji. Gdy dowiadują się oni o narkotykowych interesach załatwianych w El Caribe, namawiają Bobby'ego do współpracy. Ten jednak odmawia. Wkrótce potem policja aresztuje jednego z rosyjskich gangsterów. Odwetem jego kompanów ma być zlikwidowanie Grusinskich. Bobby musi opowiedzieć się po którejś ze stron konfliktu.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Tom Hammond (Danny Huston), mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem księgarni. Ze sklepu, przy okazji kradzieży, znika też najcenniejsza rzecz Toma - zdjęcie, na którym jest razem ze swoim synem Lukiem (Jonah Hauer-King). To dla niego bardzo ważna pamiątka, ponieważ fotografię zrobiono na krótko przed śmiercią Luke'a w zamachu bombowym samolotu. Chłopak leciał nim na spotkanie z ukochaną Bird (Stacy Martin). Utrata zdjęcia przywołuje u Toma wszystkie uczucia, które towarzyszyły mu w tragicznych chwilach. Mężczyzna na nowo przeżywa tamte wydarzenia i ponownie mierzy się z żale po utracie ukochanego dziecka. Scenariusz napisał Simon Astaire na podstawie własnej powieści. Nawiązuje do wydarzeń z 1988 roku, kiedy doszło do zamachu bombowego na pokładzie samolotu Pan Am Flight 103. W jego wyniku zginęło 243 pasażerów, 16 członków załogi oraz 11 mieszkańców miasta Lockerbie, gdzie rozbił się samolot. Danny Huston po obu stronach kamery.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

Rok 1967 rok. 12-letnia Clive (Mia Akemi Brown) bawi się na pustyni za rodzinnym motelem w Nowym Meksyku, robiąc zdjęcia. Spotyka meksykańskiego robotnika. Clive od razu zauważa, że mężczyzna zachowuje się w dziwny sposób. Przedstawia się jej jako Mann (Michael Esparza). Oznajmia, że pochodzi z umierającej planety i szuka nowego miejsca do życia dla swojego gatunku. Jest ścigany przez rząd. Nim zostaje schwytany, przekazuje dziewczynce świecącą kulę. Prosi ją, by ukryła rzecz, i obiecuje, że kiedyś wróci. Mija 25 lat. Clive (Carie Kawa) za wszelką cenę stara się utrzymać motel na rynku. Opiekuje się schorowaną matką, Carlene (Cynthia Mace). Mąż Clive, Mitch (Daniel Dorr), namawia żonę, by sprzedała motel, a za uzyskane pieniądze mogliby rozpocząć nowe życie w innym miejscu. Clive jest rozdarta - wciąż czeka na powrót Manna.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Sukcesy i problemy najstarszej zawodowej drużyny kolarskiej w USA, EF Education-EasyPost, podczas burzliwego sezonu 2020 i wyścigu Tour de France. Dokument ukazuje trudny rok kolarstwa w czasie pandemii COVID-19 i dodatkową presję, z jaką zespoły zmagały się w kwestii finansowania. Przedstawia również indywidualne historie zawodników, od kolumbijskiej gwiazdy Rigoberto Urána po obiecujących debiutantów i doświadczonych kolarzy.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Nowa Zelandia, połowa XIX w. Irlandczyk Francis O'Brien (Stephen Rea) jest chirurgiem w znajdującym się przy granicy angielskim garnizonie wojskowym. Jego 16-letnia córka Sarah (Samantha Morton) zakochuje się w Maorysie Tommym Boyu (Tyson Reweti) i zachodzi z nim w ciążę. Tuż przed rozwiązaniem ojciec dziecka umiera na grypę. Mija sześć lat. Chłopiec (Nathan Passfield) zostaje porwany przez maoryskiego dziadka. Old Rangi (Wi Kuki Kaa) chce go wychować zgodnie z tradycją swego plemienia. Zrozpaczona Sarah wyrusza na poszukiwania jedynaka. Podczas wieloletniej wędrówki trafia w środek zbrojnej rebelii, którą Maorysi pod dowództwem Te Kai Po (Temuera Morrison) wszczynają przeciwko Anglikom. Rozdarta pomiędzy dwoma kulturami i dwoma kochającymi ją mężczyznami - irlandzkim najemnikiem Doyle'em (Kiefer Sutherland) i maoryskim wojownikiem Wiremu (Cliff Curtis) - Sarah kieruje się przede wszystkim pragnieniem odnalezienia syna. Zdjęcia do tej romantyczno-przygodowej opowieści powstały w Nowej Zelandii na terenie Narodowego Parku Whanganui.

Walter (Peter Stormare), starzejący się szef policji z miasteczka w Ontario, w przeszłości nie stronił od przemocy. Teraz stara się zostawić dawne życie za sobą, ukrywając je przed społecznością. Dołącza do Kościoła Mennonitów. Jego spokój burzy pojawienie się w okolicy mordercy. Młoda atrakcyjna kobieta zostaje znaleziona naga na brzegu pobliskiego jeziora. Gdy ofiara zostaje zidentyfikowana, staje się jasne, że dawna miłość Waltera może kłamać... Nowoczesna gotycka opowieść o zbrodni i odkupieniu nagrodzona m.in. na festiwalu w Toronto.

Oparty na ciekawym scenariuszu film "Królowie nocy" ma bardzo dobrze dobraną obsadę. W swoich rolach znakomicie sprawdzili się Joaquin Phoenix, Robert Duvall i Mark Wahlberg. Autorem muzyki do filmu jest słynny polski kompozytor Wojciech Kilar. Akcja obrazu "Królowie nocy" toczy się w Nowym Jorku. Tamtejszy rynek handlu narkotykami podbija na jesieni 1988 roku nowy rodzaj kokainy. Używka staje się najbardziej pożądanym towarem, lecz jej zwiększająca się popularność pociąga za sobą falę przestępstw, z zabójstwami policjantów włącznie. Bobby Green (Joaquin Phoenix), menedżer nocnego klubu El Caribe na Brooklynie, nieoczekiwanie ląduje w samym środku niebezpiecznych wydarzeń. Lokal, w którym pracuje, należy bowiem do potężnego rosyjskiego mafiosa, Marata Bużajewa (Moni Moszonow). Bobby jest osobą niejednoznaczną. Prowadzi szalone, pełne uciech życie, ale jednocześnie pozostaje wierny swej pięknej narzeczonej, Amadzie (Eva Mendes). Na dodatek mężczyzna skrywa pewien sekret. Green to panieńskie nazwisko jego matki. Naprawdę ten bohater filmu "Królowie nocy" nazywa się Grusinsky, a jego brat Joseph (Mark Wahlberg) i ojciec Albert (Robert Duvall) to zaangażowani, prawi oficerowie wydziału policji. Gdy dowiadują się oni o narkotykowych interesach załatwianych w El Caribe, namawiają Bobby'ego do współpracy. Ten jednak odmawia. Wkrótce potem policja aresztuje jednego z rosyjskich gangsterów. Odwetem jego kompanów ma być zlikwidowanie Grusinskich. Bobby musi opowiedzieć się po którejś ze stron konfliktu.

W dwóch przygranicznych miasteczkach na obu brzegach Rio Grande zapada ciemność. Kowboj i stróż prawa muszą stawić czoła nowej rzeczywistości, która może na zawsze zmienić ich styl życia.

Tom Hammond (Danny Huston), mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem księgarni. Ze sklepu, przy okazji kradzieży, znika też najcenniejsza rzecz Toma - zdjęcie, na którym jest razem ze swoim synem Lukiem (Jonah Hauer-King). To dla niego bardzo ważna pamiątka, ponieważ fotografię zrobiono na krótko przed śmiercią Luke'a w zamachu bombowym samolotu. Chłopak leciał nim na spotkanie z ukochaną Bird (Stacy Martin). Utrata zdjęcia przywołuje u Toma wszystkie uczucia, które towarzyszyły mu w tragicznych chwilach. Mężczyzna na nowo przeżywa tamte wydarzenia i ponownie mierzy się z żale po utracie ukochanego dziecka. Scenariusz napisał Simon Astaire na podstawie własnej powieści. Nawiązuje do wydarzeń z 1988 roku, kiedy doszło do zamachu bombowego na pokładzie samolotu Pan Am Flight 103. W jego wyniku zginęło 243 pasażerów, 16 członków załogi oraz 11 mieszkańców miasta Lockerbie, gdzie rozbił się samolot. Danny Huston po obu stronach kamery.

Po wielu latach Maggie (Dianna Agron) odnajduje swojego ojca, Lloyda (Thomas Haden Church). Oboje podejmują próbę odbudowania relacji i nawiązania prawdziwego kontaktu po bardzo długim czasie milczenia.

Rok 1967 rok. 12-letnia Clive (Mia Akemi Brown) bawi się na pustyni za rodzinnym motelem w Nowym Meksyku, robiąc zdjęcia. Spotyka meksykańskiego robotnika. Clive od razu zauważa, że mężczyzna zachowuje się w dziwny sposób. Przedstawia się jej jako Mann (Michael Esparza). Oznajmia, że pochodzi z umierającej planety i szuka nowego miejsca do życia dla swojego gatunku. Jest ścigany przez rząd. Nim zostaje schwytany, przekazuje dziewczynce świecącą kulę. Prosi ją, by ukryła rzecz, i obiecuje, że kiedyś wróci. Mija 25 lat. Clive (Carie Kawa) za wszelką cenę stara się utrzymać motel na rynku. Opiekuje się schorowaną matką, Carlene (Cynthia Mace). Mąż Clive, Mitch (Daniel Dorr), namawia żonę, by sprzedała motel, a za uzyskane pieniądze mogliby rozpocząć nowe życie w innym miejscu. Clive jest rozdarta - wciąż czeka na powrót Manna.

11-letni Woody Watson (Michael Rainey Jr.) mieszka z babcią (Lonette McKee) w śródmieściu Baltimore. Chłopiec tęskni za matką, która jest na odwyku w Karolinie Północnej. Do domu wraca jego wujek, charyzmatyczny Vincent (Common), który niedawno wyszedł z więzienia po odsiedzeniu części wyroku. Mężczyzna pragnie uporządkować swoje życie. Zauważa, że Woody czuje się zagubiony, brak mu pewności siebie. Postanawia spędzić z nim dzień. Sprawy wymykają się spod kontroli, gdy Vincent spotyka swojego dawnego szefa, pana Fisha (Dennis Haysbert).

Sukcesy i problemy najstarszej zawodowej drużyny kolarskiej w USA, EF Education-EasyPost, podczas burzliwego sezonu 2020 i wyścigu Tour de France. Dokument ukazuje trudny rok kolarstwa w czasie pandemii COVID-19 i dodatkową presję, z jaką zespoły zmagały się w kwestii finansowania. Przedstawia również indywidualne historie zawodników, od kolumbijskiej gwiazdy Rigoberto Urána po obiecujących debiutantów i doświadczonych kolarzy.

"Wynalazek" to niezależny dramat fantastycznonaukowy z 2004 roku w reżyserii Shane'a Carrutha. Budżet filmu, będącego debiutem fabularnym jego twórcy, absolwenta matematyki i inżyniera oprogramowania, wyniósł zaledwie 7 tysięcy dolarów. "Wynalazek" opowiada o przypadkowym odkryciu przez bohaterów możliwości podróżowania w czasie. Produkcję nagrodzono m.in. na festiwalu w Sundance. Czwórka przyjaciół, bohaterów "Wynalazku", spędza czas w podmiejskim garażu na majsterkowaniu. W wyniku eksperymentów powstaje nowatorski mechanizm, którego możliwości i niezwykła moc wprawiają twórców w osłupienie. Okazuje się, że skonstruowana przez nich machina jest zdolna przenosić ludzi w czasie, a nawet zmieniać ich życie. Kumple stają przed poważnym dylematem moralnym, społecznym i psychologicznym. Reżyser "Wynalazku", Shane Carruth, sam nauczył się sztuki kinematografii, eksperymentując i uczęszczając na dwutygodniowy kurs filmowy oraz działając jako ochotnik na planie filmowym. Sam też wcielił się w jedną z postaci, Aarona, kiedy nie udało mu się znaleźć odpowiedniego kandydata do tej roli. Pracująca przy produkcji ekipa liczyła zaledwie sześć osób. Mimo to Carruthowi udało się stworzyć dzieło nowatorskie, inne od znanych filmów fantastycznonaukowych.

Walter (Peter Stormare), starzejący się szef policji z miasteczka w Ontario, w przeszłości nie stronił od przemocy. Teraz stara się zostawić dawne życie za sobą, ukrywając je przed społecznością. Dołącza do Kościoła Mennonitów. Jego spokój burzy pojawienie się w okolicy mordercy. Młoda atrakcyjna kobieta zostaje znaleziona naga na brzegu pobliskiego jeziora. Gdy ofiara zostaje zidentyfikowana, staje się jasne, że dawna miłość Waltera może kłamać... Nowoczesna gotycka opowieść o zbrodni i odkupieniu nagrodzona m.in. na festiwalu w Toronto.

W obrazie poznamy różnorodnych ludzi z całego świata - zarówno wierzących jak i ateistów, ludzi z pierwszych stron gazet i tych zwyczajnych, których mijamy każdego dnia. Odpowiedzą oni na pytanie, "Kim jest Bóg?".

Oparty na ciekawym scenariuszu film "Królowie nocy" ma bardzo dobrze dobraną obsadę. W swoich rolach znakomicie sprawdzili się Joaquin Phoenix, Robert Duvall i Mark Wahlberg. Autorem muzyki do filmu jest słynny polski kompozytor Wojciech Kilar. Akcja obrazu "Królowie nocy" toczy się w Nowym Jorku. Tamtejszy rynek handlu narkotykami podbija na jesieni 1988 roku nowy rodzaj kokainy. Używka staje się najbardziej pożądanym towarem, lecz jej zwiększająca się popularność pociąga za sobą falę przestępstw, z zabójstwami policjantów włącznie. Bobby Green (Joaquin Phoenix), menedżer nocnego klubu El Caribe na Brooklynie, nieoczekiwanie ląduje w samym środku niebezpiecznych wydarzeń. Lokal, w którym pracuje, należy bowiem do potężnego rosyjskiego mafiosa, Marata Bużajewa (Moni Moszonow). Bobby jest osobą niejednoznaczną. Prowadzi szalone, pełne uciech życie, ale jednocześnie pozostaje wierny swej pięknej narzeczonej, Amadzie (Eva Mendes). Na dodatek mężczyzna skrywa pewien sekret. Green to panieńskie nazwisko jego matki. Naprawdę ten bohater filmu "Królowie nocy" nazywa się Grusinsky, a jego brat Joseph (Mark Wahlberg) i ojciec Albert (Robert Duvall) to zaangażowani, prawi oficerowie wydziału policji. Gdy dowiadują się oni o narkotykowych interesach załatwianych w El Caribe, namawiają Bobby'ego do współpracy. Ten jednak odmawia. Wkrótce potem policja aresztuje jednego z rosyjskich gangsterów. Odwetem jego kompanów ma być zlikwidowanie Grusinskich. Bobby musi opowiedzieć się po którejś ze stron konfliktu.

Od końca 2010 roku w wielu krajach arabskich miały miejsca powstania ludowe, które nazwano Arabską Wiosną. Zbiorowe protesty były podsycane głównie w mediach społecznościowych przez młodych uczestników i organizacje walczące o prawa ludzi. Ich działania ujawniły liczne represje i doprowadziły do zmian reżimu. Dokument opowiada o zwykłych ludziach, dojrzewających do decyzji, by bronić tego, co uważają za słuszne.

Noelia (Isel Rodriguez) leczy się z powodu raka. Jej chłopak, Jorge (Maximiliano Rivas), wspiera ją w walce z chorobą. Kiedy terapia nie przynosi spodziewanych efektów, a rak postępuje, Noelia przerywa leczenie i jedzie do rodziny na portorykańską wyspę Vieques. Okolica jest w trakcie przemian po tym, jak przez wiele lat była poligonem doświadczalnym marynarki wojennej USA. Duża część wyspy pozostaje zamknięta z powodu niebezpiecznych odpadów, które spowodowały wzrost zachorowań na raka, tak jak u Noelii. Wśród bliskich kobieta czuje, że wreszcie będzie mogła sama decydować o własnym losie. Debiut fabularny Glorimara Marrero.

Tom Hammond (Danny Huston), mężczyzna w średnim wieku, jest właścicielem księgarni. Ze sklepu, przy okazji kradzieży, znika też najcenniejsza rzecz Toma - zdjęcie, na którym jest razem ze swoim synem Lukiem (Jonah Hauer-King). To dla niego bardzo ważna pamiątka, ponieważ fotografię zrobiono na krótko przed śmiercią Luke'a w zamachu bombowym samolotu. Chłopak leciał nim na spotkanie z ukochaną Bird (Stacy Martin). Utrata zdjęcia przywołuje u Toma wszystkie uczucia, które towarzyszyły mu w tragicznych chwilach. Mężczyzna na nowo przeżywa tamte wydarzenia i ponownie mierzy się z żale po utracie ukochanego dziecka. Scenariusz napisał Simon Astaire na podstawie własnej powieści. Nawiązuje do wydarzeń z 1988 roku, kiedy doszło do zamachu bombowego na pokładzie samolotu Pan Am Flight 103. W jego wyniku zginęło 243 pasażerów, 16 członków załogi oraz 11 mieszkańców miasta Lockerbie, gdzie rozbił się samolot. Danny Huston po obu stronach kamery.

Cierpiący na otyłość 15-letni Terri (Jacob Wysocki) nie może zyskać akceptacji swoich rówieśników i żyje na marginesie społeczeństwa. Opiekunem porzuconego przez rodziców chłopaka jest schorowany wujek James (Creed Bratton). Nastolatek jest obiektem szykan i okrutnych żartów ze strony kolegów wyśmiewających jego nadwagę. Życie zrezygnowanego Terri'ego odmienia wicedyrektor szkoły, pan Fitzgerald (John C. Reilly). Pedagog stara się przekonać podopiecznego, by spróbował nawiązać relacje z otoczeniem i przestał izolować się od świata. Dzięki Fitzgeraldowi chłopak poznaje dwoje innych outsiderów, Chada (Bridger Zadina) i piękną Heather (Olivia Crocicchia). Trójka zagubionych młodych ludzi szybko się zaprzyjaźnia. Wspólnie łatwiej im stawiać czoło niepowodzeniom i przystosować się do społeczeństwa. Obraz został nominowany do Głównej Nagrody Jury na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego w Sundance. Kreacja aktorska początkującego aktora Jacoba Wysockiego zdobyła uznanie wielu krytyków filmowych.

W obrazie poznamy różnorodnych ludzi z całego świata - zarówno wierzących jak i ateistów, ludzi z pierwszych stron gazet i tych zwyczajnych, których mijamy każdego dnia. Odpowiedzą oni na pytanie, "Kim jest Bóg?".

Od końca 2010 roku w wielu krajach arabskich miały miejsca powstania ludowe, które nazwano Arabską Wiosną. Zbiorowe protesty były podsycane głównie w mediach społecznościowych przez młodych uczestników i organizacje walczące o prawa ludzi. Ich działania ujawniły liczne represje i doprowadziły do zmian reżimu. Dokument opowiada o zwykłych ludziach, dojrzewających do decyzji, by bronić tego, co uważają za słuszne.

Noelia (Isel Rodriguez) leczy się z powodu raka. Jej chłopak, Jorge (Maximiliano Rivas), wspiera ją w walce z chorobą. Kiedy terapia nie przynosi spodziewanych efektów, a rak postępuje, Noelia przerywa leczenie i jedzie do rodziny na portorykańską wyspę Vieques. Okolica jest w trakcie przemian po tym, jak przez wiele lat była poligonem doświadczalnym marynarki wojennej USA. Duża część wyspy pozostaje zamknięta z powodu niebezpiecznych odpadów, które spowodowały wzrost zachorowań na raka, tak jak u Noelii. Wśród bliskich kobieta czuje, że wreszcie będzie mogła sama decydować o własnym losie. Debiut fabularny Glorimara Marrero.

Australijski aktor David Gulpilil dowiaduje się, że ma zaawansowane stadium raka płuc. Stając w obliczu śmierci, musi zmierzyć się ze swoją niezwykłą przeszłością oraz z własną śmiertelnością.

Cierpiący na otyłość 15-letni Terri (Jacob Wysocki) nie może zyskać akceptacji swoich rówieśników i żyje na marginesie społeczeństwa. Opiekunem porzuconego przez rodziców chłopaka jest schorowany wujek James (Creed Bratton). Nastolatek jest obiektem szykan i okrutnych żartów ze strony kolegów wyśmiewających jego nadwagę. Życie zrezygnowanego Terri'ego odmienia wicedyrektor szkoły, pan Fitzgerald (John C. Reilly). Pedagog stara się przekonać podopiecznego, by spróbował nawiązać relacje z otoczeniem i przestał izolować się od świata. Dzięki Fitzgeraldowi chłopak poznaje dwoje innych outsiderów, Chada (Bridger Zadina) i piękną Heather (Olivia Crocicchia). Trójka zagubionych młodych ludzi szybko się zaprzyjaźnia. Wspólnie łatwiej im stawiać czoło niepowodzeniom i przystosować się do społeczeństwa. Obraz został nominowany do Głównej Nagrody Jury na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego w Sundance. Kreacja aktorska początkującego aktora Jacoba Wysockiego zdobyła uznanie wielu krytyków filmowych.

W obrazie poznamy różnorodnych ludzi z całego świata - zarówno wierzących jak i ateistów, ludzi z pierwszych stron gazet i tych zwyczajnych, których mijamy każdego dnia. Odpowiedzą oni na pytanie, "Kim jest Bóg?".

Od końca 2010 roku w wielu krajach arabskich miały miejsca powstania ludowe, które nazwano Arabską Wiosną. Zbiorowe protesty były podsycane głównie w mediach społecznościowych przez młodych uczestników i organizacje walczące o prawa ludzi. Ich działania ujawniły liczne represje i doprowadziły do zmian reżimu. Dokument opowiada o zwykłych ludziach, dojrzewających do decyzji, by bronić tego, co uważają za słuszne.

Noelia (Isel Rodriguez) leczy się z powodu raka. Jej chłopak, Jorge (Maximiliano Rivas), wspiera ją w walce z chorobą. Kiedy terapia nie przynosi spodziewanych efektów, a rak postępuje, Noelia przerywa leczenie i jedzie do rodziny na portorykańską wyspę Vieques. Okolica jest w trakcie przemian po tym, jak przez wiele lat była poligonem doświadczalnym marynarki wojennej USA. Duża część wyspy pozostaje zamknięta z powodu niebezpiecznych odpadów, które spowodowały wzrost zachorowań na raka, tak jak u Noelii. Wśród bliskich kobieta czuje, że wreszcie będzie mogła sama decydować o własnym losie. Debiut fabularny Glorimara Marrero.

Australijski aktor David Gulpilil dowiaduje się, że ma zaawansowane stadium raka płuc. Stając w obliczu śmierci, musi zmierzyć się ze swoją niezwykłą przeszłością oraz z własną śmiertelnością.

Cierpiący na otyłość 15-letni Terri (Jacob Wysocki) nie może zyskać akceptacji swoich rówieśników i żyje na marginesie społeczeństwa. Opiekunem porzuconego przez rodziców chłopaka jest schorowany wujek James (Creed Bratton). Nastolatek jest obiektem szykan i okrutnych żartów ze strony kolegów wyśmiewających jego nadwagę. Życie zrezygnowanego Terri'ego odmienia wicedyrektor szkoły, pan Fitzgerald (John C. Reilly). Pedagog stara się przekonać podopiecznego, by spróbował nawiązać relacje z otoczeniem i przestał izolować się od świata. Dzięki Fitzgeraldowi chłopak poznaje dwoje innych outsiderów, Chada (Bridger Zadina) i piękną Heather (Olivia Crocicchia). Trójka zagubionych młodych ludzi szybko się zaprzyjaźnia. Wspólnie łatwiej im stawiać czoło niepowodzeniom i przystosować się do społeczeństwa. Obraz został nominowany do Głównej Nagrody Jury na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego w Sundance. Kreacja aktorska początkującego aktora Jacoba Wysockiego zdobyła uznanie wielu krytyków filmowych.

Wrażliwa, nieco zagubiona Mandy (Billie Piper) samotnie wychowuje synka, Larcha (Toby Woolf). Kobieta mieszka razem z nim i matką, zblazowaną i kłótliwą Marion (Kerry Fox), która jest w separacji z mężem Vikiem (David Thewlis). Mimo złych doświadczeń, Mandy wciąż szuka miłości. Idzie na kolejną randkę. Tym razem trafia na Pete'a (Leo Bill), będącego jej całkowitym przeciwieństwem. Religijny, zarozumiały i użalający się nad sobą mężczyzna nie jest nawet miły dla Mandy. Jednak coś sprawia, że kobieta dalej się z nim spotyka. Czarna komedia o samotnej matce i dysfunkcyjnej rodzinie w reżyserii i z udziałem Billie Piper. Aktorka debiutuje za kamerą i w roli scenarzystki.

Introwertyczny redaktor, Charles Young (Brian Tyree Henry), przez przypadek zatrzaskuje drzwi swojego mieszkania. Klucze zostały w środku. Sytuacja zmusza go do konfrontacji ze światem zewnętrznym, którego dotąd unikał, żyjąc w czterech ścianach i przestrzegając codziennej rutyny. Mężczyzna nawiązuje znajomości z sąsiadami, których wcześniej nigdy nie spotkał. Rozmyśla o niedawnym rozstaniu i stopniowo zaczyna rozpoznawać własne uczucia i emocje. Główną rolę w filmie zagrał Brian Tyree Henry, nominowany do Oscara za występ w produkcji "Most".

Bohaterem komediodramatu "Moja staruszka" jest mieszkający w USA Mathias. Chce on sprzedać odziedziczone paryskie mieszkanie. Okazuje się, że jest ono zajmowane przez dwie kobiety. Nowojorczyk Mathias Gold (Kevin Kline) dostaje w spadku po ojcu mieszczący się w Paryżu apartament. Udaje się do Francji z zamiarem sprzedania nieruchomości. Liczy, że szybko załatwi wszystkie formalności. Okazuje się jednak, że w apartamencie mieszkają staruszka Mathilde Girard (Maggie Smith) i jej córka Chloé (Kristin Scott Thomas). Zdenerwowany Mathias dowiaduje się, że prawo nie pozwala mu na eksmisję niechcianych lokatorek oraz że Mathilde i jego ojca łączył długoletni romans. "Moja staruszka" to słodko-gorzka produkcja w gwiazdorskiej obsadzie. Komediodramat jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim uznanego amerykańskiego dramaturga i scenarzysty Israela Horovitza.

Z małego upadającego miasteczka regularnie znika część mężczyzn. Roman Smalley (James Franco) jest ostatnim z nich. Jego syn Mickey Smalley (Jeffrey Wahlberg) wraz z przyjaciółmi zastanawia się, czy ten sam los czeka ich, kiedy dorosną.

Komediodramat "Krystal" opowiada o nastoletnim Tayloru Ogburnie (Nick Robinson), który ma problemy z sercem i żyje pod kloszem. Przez kłopoty ze zdrowiem nie wolno mu pić alkoholu ani brać innych używek, a także nie może iść na studia. Pewnego dnia poznaje on dużo starszą od siebie Krystal Bryant (Rosario Dawson), która niegdyś była striptizerką, a teraz walczy z uzależnieniem od alkoholu. Chłopak zakochuje się w niej i postanawia dołączyć do grupy anonimowych alkoholików, do której chodzi kobieta, choć sam nigdy nie miał w ustach napoju wyskokowego. Chce tym samym zbliżyć się do Krystal. Aktor William H. Macy ("Fargo", "Magnolia") początkowo nie chciał wystąpić w obrazie, ponieważ go reżyserował, ale filmowcom zabrakło czasu na znalezienie kogoś, kto mógłby zagrać Wyatta. To z kolei skłoniło go do poproszenia Felicity Huffman ("Gotowe na wszystko", "Transamerica"), prywatnie swojej żony, o zagranie jego partnerki w produkcji "Krystal".

Introwertyczny redaktor, Charles Young (Brian Tyree Henry), przez przypadek zatrzaskuje drzwi swojego mieszkania. Klucze zostały w środku. Sytuacja zmusza go do konfrontacji ze światem zewnętrznym, którego dotąd unikał, żyjąc w czterech ścianach i przestrzegając codziennej rutyny. Mężczyzna nawiązuje znajomości z sąsiadami, których wcześniej nigdy nie spotkał. Rozmyśla o niedawnym rozstaniu i stopniowo zaczyna rozpoznawać własne uczucia i emocje. Główną rolę w filmie zagrał Brian Tyree Henry, nominowany do Oscara za występ w produkcji "Most".

Bohaterem komediodramatu "Moja staruszka" jest mieszkający w USA Mathias. Chce on sprzedać odziedziczone paryskie mieszkanie. Okazuje się, że jest ono zajmowane przez dwie kobiety. Nowojorczyk Mathias Gold (Kevin Kline) dostaje w spadku po ojcu mieszczący się w Paryżu apartament. Udaje się do Francji z zamiarem sprzedania nieruchomości. Liczy, że szybko załatwi wszystkie formalności. Okazuje się jednak, że w apartamencie mieszkają staruszka Mathilde Girard (Maggie Smith) i jej córka Chloé (Kristin Scott Thomas). Zdenerwowany Mathias dowiaduje się, że prawo nie pozwala mu na eksmisję niechcianych lokatorek oraz że Mathilde i jego ojca łączył długoletni romans. "Moja staruszka" to słodko-gorzka produkcja w gwiazdorskiej obsadzie. Komediodramat jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim uznanego amerykańskiego dramaturga i scenarzysty Israela Horovitza.

Filmowa opowieść o legendarnym autorze tekstów i muzyku Wilko Johnsonie z zespołu Dr. Feelgood, a także o jego pozytywnym podejściu do perspektywy własnej śmierci po zdiagnozowaniu nowotworu.

Z małego upadającego miasteczka regularnie znika część mężczyzn. Roman Smalley (James Franco) jest ostatnim z nich. Jego syn Mickey Smalley (Jeffrey Wahlberg) wraz z przyjaciółmi zastanawia się, czy ten sam los czeka ich, kiedy dorosną.

Komediodramat "Krystal" opowiada o nastoletnim Tayloru Ogburnie (Nick Robinson), który ma problemy z sercem i żyje pod kloszem. Przez kłopoty ze zdrowiem nie wolno mu pić alkoholu ani brać innych używek, a także nie może iść na studia. Pewnego dnia poznaje on dużo starszą od siebie Krystal Bryant (Rosario Dawson), która niegdyś była striptizerką, a teraz walczy z uzależnieniem od alkoholu. Chłopak zakochuje się w niej i postanawia dołączyć do grupy anonimowych alkoholików, do której chodzi kobieta, choć sam nigdy nie miał w ustach napoju wyskokowego. Chce tym samym zbliżyć się do Krystal. Aktor William H. Macy ("Fargo", "Magnolia") początkowo nie chciał wystąpić w obrazie, ponieważ go reżyserował, ale filmowcom zabrakło czasu na znalezienie kogoś, kto mógłby zagrać Wyatta. To z kolei skłoniło go do poproszenia Felicity Huffman ("Gotowe na wszystko", "Transamerica"), prywatnie swojej żony, o zagranie jego partnerki w produkcji "Krystal".

Introwertyczny redaktor, Charles Young (Brian Tyree Henry), przez przypadek zatrzaskuje drzwi swojego mieszkania. Klucze zostały w środku. Sytuacja zmusza go do konfrontacji ze światem zewnętrznym, którego dotąd unikał, żyjąc w czterech ścianach i przestrzegając codziennej rutyny. Mężczyzna nawiązuje znajomości z sąsiadami, których wcześniej nigdy nie spotkał. Rozmyśla o niedawnym rozstaniu i stopniowo zaczyna rozpoznawać własne uczucia i emocje. Główną rolę w filmie zagrał Brian Tyree Henry, nominowany do Oscara za występ w produkcji "Most".

Bohaterem komediodramatu "Moja staruszka" jest mieszkający w USA Mathias. Chce on sprzedać odziedziczone paryskie mieszkanie. Okazuje się, że jest ono zajmowane przez dwie kobiety. Nowojorczyk Mathias Gold (Kevin Kline) dostaje w spadku po ojcu mieszczący się w Paryżu apartament. Udaje się do Francji z zamiarem sprzedania nieruchomości. Liczy, że szybko załatwi wszystkie formalności. Okazuje się jednak, że w apartamencie mieszkają staruszka Mathilde Girard (Maggie Smith) i jej córka Chloé (Kristin Scott Thomas). Zdenerwowany Mathias dowiaduje się, że prawo nie pozwala mu na eksmisję niechcianych lokatorek oraz że Mathilde i jego ojca łączył długoletni romans. "Moja staruszka" to słodko-gorzka produkcja w gwiazdorskiej obsadzie. Komediodramat jest pełnometrażowym debiutem reżyserskim uznanego amerykańskiego dramaturga i scenarzysty Israela Horovitza.

Filmowa opowieść o legendarnym autorze tekstów i muzyku Wilko Johnsonie z zespołu Dr. Feelgood, a także o jego pozytywnym podejściu do perspektywy własnej śmierci po zdiagnozowaniu nowotworu.

Z małego upadającego miasteczka regularnie znika część mężczyzn. Roman Smalley (James Franco) jest ostatnim z nich. Jego syn Mickey Smalley (Jeffrey Wahlberg) wraz z przyjaciółmi zastanawia się, czy ten sam los czeka ich, kiedy dorosną.

"Czekając na Joe" to brytyjski film dokumentalny z 2003 roku. Jego reżyser, ceniony dokumentalista Kevin Macdonald, sięgnął po scenariusz Joego Simpsona oparty na książce "Dotknięcie pustki". Obraz przybliża historię, która wydarzyła się naprawdę. Uhonorowano go wieloma wyróżnieniami, w tym nagrodą Aleksandra Kordy (BAFTA) dla najlepszego filmu pochodzącego z Wysp Brytyjskich. Obraz "Czekając na Joe" przywołuje wydarzenia z połowy lat 80. ubiegłego wieku. Wtedy to młodzi alpiniści, wśród których jest tytułowy Joe Simpson (Brendan Mackey), a także Simon Yates (Nicholas Aaron), postanawiają zdobyć szczyt Siula Grande w Andach. Obaj wspinacze są doskonale przygotowani do tej wyprawy. Nie bez powodu obierają sobie za cel wejście od strony zachodniej - wiedzą bowiem, że nikt tego wcześniej nie dokonał. Wyprawa, w której uczestniczą Joe i Simon, przebiega zgodnie z harmonogramem. Niestety po trzech dniach zdarza się wypadek. Joe łamie nogę. W trudnych i niesprzyjających warunkach wspinacze są zdani wyłącznie na siebie. Stają przed bardzo trudnym wyborem, czy kontynuować wyprawę, czy też wracać w dolinę. Bohaterowie filmu "Czekając na Joe" czują, że każdy nieprzemyślany krok może zakończyć się dla nich tragicznie.

Nastoletnia Itsy (Emma Tremblay) jest załamana decyzją rodziców o opuszczeniu miasta i przeprowadzce na wieś. Na miejscu poznaje sąsiada, Calvina (Jacob Buster). Chłopak jest przekonany, że jego rodzice zostali uprowadzeni przez kosmitów. Itsy wyczuwa szansę na napisanie artykułu, który pomógłby jej w dziennikarskiej karierze.

John Rosow (Michael Shannon) jest prywatnym detektywem, który popadł w chorobę alkoholową. Pewnego dnia otrzymuje nowe zlecenie - ma śledzić Harolda Fullmera (Frank Wood), który podróżuje pociągiem z Chicago do Los Angeles. Detektyw podejmuje się tego zadania i już wkrótce zaczyna sobie uświadamiać zaskakującą prawdę o Fullmerze. Mężczyzna okazuje się bowiem domniemaną ofiarą zamachu na World Trade Center. Jeśli Rosow przetransportuje mężczyznę do jego żony, otrzyma wysoką nagrodę, jednak zmuszenie Fullmera do powrotu do życia, która przestało już istnieć, nie będzie wcale prostym zadaniem. Film Noaha Buschela utrzymany jest w klimacie charakterystycznym dla amerykańskiego kina noir. W rolę prywatnego detektywa wcielił się Michael Shannon - aktor znany z roli Johna Givingsa w "Drodze do szczęścia" Sama Mendesa.

Tytułową bohaterką filmu "Mam na imię Emily" jest nastoletnia dziewczyna (Evanna Lynch), która wychowywana jest przez mieszkającą w Dublinie rodzinę zastępczą. Emily czuje się wyobcowana i zagubiona. Jej matka zmarła, a ojciec, pisarz Robert (Michael Smiley), z którym dziewczyna jest bardzo związana, przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Gdy jak co roku Emily nie otrzymuje od swojego ojca urodzinowej kartki z życzeniami, zaczyna się o niego niepokoić. Nabiera przekonania, że wydarzyło się coś złego. Postanawia, bez wiedzy opiekunów, wyruszyć do Irlandii Północnej, by spotkać się z rodzicem. Towarzyszy jej nieśmiały kolega z liceum, Arden (George Webs). Wyprawa staje się dla tych dwojga młodych bohaterów filmu "Mam na imię Emily" prawdziwą lekcją życia.

Lucien (Luc Huygens) stopniowo traci pamięć w wyniku demencji. Po przybyciu do domu opieki głęboko zatapia się we wspomnieniach.

"Czekając na Joe" to brytyjski film dokumentalny z 2003 roku. Jego reżyser, ceniony dokumentalista Kevin Macdonald, sięgnął po scenariusz Joego Simpsona oparty na książce "Dotknięcie pustki". Obraz przybliża historię, która wydarzyła się naprawdę. Uhonorowano go wieloma wyróżnieniami, w tym nagrodą Aleksandra Kordy (BAFTA) dla najlepszego filmu pochodzącego z Wysp Brytyjskich. Obraz "Czekając na Joe" przywołuje wydarzenia z połowy lat 80. ubiegłego wieku. Wtedy to młodzi alpiniści, wśród których jest tytułowy Joe Simpson (Brendan Mackey), a także Simon Yates (Nicholas Aaron), postanawiają zdobyć szczyt Siula Grande w Andach. Obaj wspinacze są doskonale przygotowani do tej wyprawy. Nie bez powodu obierają sobie za cel wejście od strony zachodniej - wiedzą bowiem, że nikt tego wcześniej nie dokonał. Wyprawa, w której uczestniczą Joe i Simon, przebiega zgodnie z harmonogramem. Niestety po trzech dniach zdarza się wypadek. Joe łamie nogę. W trudnych i niesprzyjających warunkach wspinacze są zdani wyłącznie na siebie. Stają przed bardzo trudnym wyborem, czy kontynuować wyprawę, czy też wracać w dolinę. Bohaterowie filmu "Czekając na Joe" czują, że każdy nieprzemyślany krok może zakończyć się dla nich tragicznie.

Nastoletnia Itsy (Emma Tremblay) jest załamana decyzją rodziców o opuszczeniu miasta i przeprowadzce na wieś. Na miejscu poznaje sąsiada, Calvina (Jacob Buster). Chłopak jest przekonany, że jego rodzice zostali uprowadzeni przez kosmitów. Itsy wyczuwa szansę na napisanie artykułu, który pomógłby jej w dziennikarskiej karierze.

John Rosow (Michael Shannon) jest prywatnym detektywem, który popadł w chorobę alkoholową. Pewnego dnia otrzymuje nowe zlecenie - ma śledzić Harolda Fullmera (Frank Wood), który podróżuje pociągiem z Chicago do Los Angeles. Detektyw podejmuje się tego zadania i już wkrótce zaczyna sobie uświadamiać zaskakującą prawdę o Fullmerze. Mężczyzna okazuje się bowiem domniemaną ofiarą zamachu na World Trade Center. Jeśli Rosow przetransportuje mężczyznę do jego żony, otrzyma wysoką nagrodę, jednak zmuszenie Fullmera do powrotu do życia, która przestało już istnieć, nie będzie wcale prostym zadaniem. Film Noaha Buschela utrzymany jest w klimacie charakterystycznym dla amerykańskiego kina noir. W rolę prywatnego detektywa wcielił się Michael Shannon - aktor znany z roli Johna Givingsa w "Drodze do szczęścia" Sama Mendesa.

Trzynastoletni Dayveon (Devin Blackmon) stara się poradzić sobie ze śmiercią brata. Spędza upalne letnie dni wędrując po swoim wiejskim miasteczku Arkansas. Brak męskiego autorytetu sprawia, że powoli zwraca się w stronę przemocy i dołącza do lokalnego gangu.

Tytułową bohaterką filmu "Mam na imię Emily" jest nastoletnia dziewczyna (Evanna Lynch), która wychowywana jest przez mieszkającą w Dublinie rodzinę zastępczą. Emily czuje się wyobcowana i zagubiona. Jej matka zmarła, a ojciec, pisarz Robert (Michael Smiley), z którym dziewczyna jest bardzo związana, przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Gdy jak co roku Emily nie otrzymuje od swojego ojca urodzinowej kartki z życzeniami, zaczyna się o niego niepokoić. Nabiera przekonania, że wydarzyło się coś złego. Postanawia, bez wiedzy opiekunów, wyruszyć do Irlandii Północnej, by spotkać się z rodzicem. Towarzyszy jej nieśmiały kolega z liceum, Arden (George Webs). Wyprawa staje się dla tych dwojga młodych bohaterów filmu "Mam na imię Emily" prawdziwą lekcją życia.

Lucien (Luc Huygens) stopniowo traci pamięć w wyniku demencji. Po przybyciu do domu opieki głęboko zatapia się we wspomnieniach.

"Czekając na Joe" to brytyjski film dokumentalny z 2003 roku. Jego reżyser, ceniony dokumentalista Kevin Macdonald, sięgnął po scenariusz Joego Simpsona oparty na książce "Dotknięcie pustki". Obraz przybliża historię, która wydarzyła się naprawdę. Uhonorowano go wieloma wyróżnieniami, w tym nagrodą Aleksandra Kordy (BAFTA) dla najlepszego filmu pochodzącego z Wysp Brytyjskich. Obraz "Czekając na Joe" przywołuje wydarzenia z połowy lat 80. ubiegłego wieku. Wtedy to młodzi alpiniści, wśród których jest tytułowy Joe Simpson (Brendan Mackey), a także Simon Yates (Nicholas Aaron), postanawiają zdobyć szczyt Siula Grande w Andach. Obaj wspinacze są doskonale przygotowani do tej wyprawy. Nie bez powodu obierają sobie za cel wejście od strony zachodniej - wiedzą bowiem, że nikt tego wcześniej nie dokonał. Wyprawa, w której uczestniczą Joe i Simon, przebiega zgodnie z harmonogramem. Niestety po trzech dniach zdarza się wypadek. Joe łamie nogę. W trudnych i niesprzyjających warunkach wspinacze są zdani wyłącznie na siebie. Stają przed bardzo trudnym wyborem, czy kontynuować wyprawę, czy też wracać w dolinę. Bohaterowie filmu "Czekając na Joe" czują, że każdy nieprzemyślany krok może zakończyć się dla nich tragicznie.

Nastoletnia Itsy (Emma Tremblay) jest załamana decyzją rodziców o opuszczeniu miasta i przeprowadzce na wieś. Na miejscu poznaje sąsiada, Calvina (Jacob Buster). Chłopak jest przekonany, że jego rodzice zostali uprowadzeni przez kosmitów. Itsy wyczuwa szansę na napisanie artykułu, który pomógłby jej w dziennikarskiej karierze.

John Rosow (Michael Shannon) jest prywatnym detektywem, który popadł w chorobę alkoholową. Pewnego dnia otrzymuje nowe zlecenie - ma śledzić Harolda Fullmera (Frank Wood), który podróżuje pociągiem z Chicago do Los Angeles. Detektyw podejmuje się tego zadania i już wkrótce zaczyna sobie uświadamiać zaskakującą prawdę o Fullmerze. Mężczyzna okazuje się bowiem domniemaną ofiarą zamachu na World Trade Center. Jeśli Rosow przetransportuje mężczyznę do jego żony, otrzyma wysoką nagrodę, jednak zmuszenie Fullmera do powrotu do życia, która przestało już istnieć, nie będzie wcale prostym zadaniem. Film Noaha Buschela utrzymany jest w klimacie charakterystycznym dla amerykańskiego kina noir. W rolę prywatnego detektywa wcielił się Michael Shannon - aktor znany z roli Johna Givingsa w "Drodze do szczęścia" Sama Mendesa.

Trzynastoletni Dayveon (Devin Blackmon) stara się poradzić sobie ze śmiercią brata. Spędza upalne letnie dni wędrując po swoim wiejskim miasteczku Arkansas. Brak męskiego autorytetu sprawia, że powoli zwraca się w stronę przemocy i dołącza do lokalnego gangu.

Tytułową bohaterką filmu "Mam na imię Emily" jest nastoletnia dziewczyna (Evanna Lynch), która wychowywana jest przez mieszkającą w Dublinie rodzinę zastępczą. Emily czuje się wyobcowana i zagubiona. Jej matka zmarła, a ojciec, pisarz Robert (Michael Smiley), z którym dziewczyna jest bardzo związana, przebywa w szpitalu psychiatrycznym. Gdy jak co roku Emily nie otrzymuje od swojego ojca urodzinowej kartki z życzeniami, zaczyna się o niego niepokoić. Nabiera przekonania, że wydarzyło się coś złego. Postanawia, bez wiedzy opiekunów, wyruszyć do Irlandii Północnej, by spotkać się z rodzicem. Towarzyszy jej nieśmiały kolega z liceum, Arden (George Webs). Wyprawa staje się dla tych dwojga młodych bohaterów filmu "Mam na imię Emily" prawdziwą lekcją życia.

Lucien (Luc Huygens) stopniowo traci pamięć w wyniku demencji. Po przybyciu do domu opieki głęboko zatapia się we wspomnieniach.

Film dokumentalny "Jaskinia zapomnianych snów" prezentuje niezwykłą podróż do wnętrza jaskini Chauveta, gdzie odkryto najstarsze znane malowidła naskalne. Setki obrazów, przedstawiających co najmniej trzynaście różnych gatunków zwierząt - w tym konie, bydło, lwy, pantery, niedźwiedzie, renifery i hieny - stanowią nieocenione źródło wiedzy o życiu ludzi epoki paleolitu. Autorzy filmu pokazują nie tylko różnorodność prehistorycznych tematów, lecz także analizują zastosowane techniki malarskie. Jaskinia staje się pretekstem do refleksji nad rozwojem kultury i tradycji, a także historią sztuki. Produkcja łączy walory poznawcze i edukacyjne, przenosząc widza w fascynującą, poetycką podróż w głąb dziejów ludzkości. Dokument "Jaskinia zapomnianych snów" został zainspirowany artykułem Judith Thurman. Jego reżyser Werner Herzog musiał otrzymać specjalne pozwolenie od francuskiego ministra kultury na wejście do jaskini. Ponadto, mógł zabrać ze sobą tylko troje członków ekipy: asystenta, operatora kamery i operatora dźwięku.

Po awarii samochodu Glen (Vincent Kartheiser) znajduje schronienie w pobliskim domu, małżeństwa Arta (Bob Stephenson) i Cyndi (Chelsea Lopez). Spędza u nich noc. W ten sposób uruchamia ciąg zdarzeń, które odmieni życie całej trójki, a także kilku innych, przypadkowych osób.

W latach 70. XX wieku w Nowym Jorku fotografka Martha Cooper uchwyciła jedne z pierwszych zdjęć graffiti, w czasie gdy miasto wypowiedziało mu wojnę. Kilkadziesiąt lat później wywarła wpływ na globalny ruch artystów ulicznych.

"Coś na kształt raju" to amerykański film dokumentalny z 2020 roku w reżyserii Lance'a Oppenheima, który zabiera widzów do największej społeczności emerytów w USA - The Villages na Florydzie. To miejsce, zamieszkane przez ponad 130 000 seniorów, stworzono jako idylliczną enklawę, w której każdy dzień może przypominać złote lata młodości. Twórcy dokumentu "Coś na kształt raju" przyglądają się zarówno atrakcjom i marzeniom, jak i rutynie osób szukających tu ukojenia na emeryturze. Skupiają się na czwórce bohaterów, którzy próbują odnaleźć szczęście i spełnienie w skrojonej na miarę senioralnej utopii. Kamera dokumentuje ich codzienność w świecie szerokich dróg, wypielęgnowanych trawników i niekończących się rozrywek, jednocześnie odsłaniając, co kryje się pod powierzchnią tej perfekcyjnej rzeczywistości. Dzięki szczerości uczestników film staje się nie tylko opowieścią o starości, ale i refleksją na temat pragnień, samotności oraz poszukiwania miłości na późnym etapie życia.

Film dokumentalny "Jaskinia zapomnianych snów" prezentuje niezwykłą podróż do wnętrza jaskini Chauveta, gdzie odkryto najstarsze znane malowidła naskalne. Setki obrazów, przedstawiających co najmniej trzynaście różnych gatunków zwierząt - w tym konie, bydło, lwy, pantery, niedźwiedzie, renifery i hieny - stanowią nieocenione źródło wiedzy o życiu ludzi epoki paleolitu. Autorzy filmu pokazują nie tylko różnorodność prehistorycznych tematów, lecz także analizują zastosowane techniki malarskie. Jaskinia staje się pretekstem do refleksji nad rozwojem kultury i tradycji, a także historią sztuki. Produkcja łączy walory poznawcze i edukacyjne, przenosząc widza w fascynującą, poetycką podróż w głąb dziejów ludzkości. Dokument "Jaskinia zapomnianych snów" został zainspirowany artykułem Judith Thurman. Jego reżyser Werner Herzog musiał otrzymać specjalne pozwolenie od francuskiego ministra kultury na wejście do jaskini. Ponadto, mógł zabrać ze sobą tylko troje członków ekipy: asystenta, operatora kamery i operatora dźwięku.

Po awarii samochodu Glen (Vincent Kartheiser) znajduje schronienie w pobliskim domu, małżeństwa Arta (Bob Stephenson) i Cyndi (Chelsea Lopez). Spędza u nich noc. W ten sposób uruchamia ciąg zdarzeń, które odmieni życie całej trójki, a także kilku innych, przypadkowych osób.

W latach 70. XX wieku w Nowym Jorku fotografka Martha Cooper uchwyciła jedne z pierwszych zdjęć graffiti, w czasie gdy miasto wypowiedziało mu wojnę. Kilkadziesiąt lat później wywarła wpływ na globalny ruch artystów ulicznych.

Po śmierci Poly Styrene - ikony punk rocka i wokalistki grupy X-Ray Spex - jej córka przegląda pamiątki matki. Liczy, że dzięki nim lepiej ją pozna i zrozumie.

"Coś na kształt raju" to amerykański film dokumentalny z 2020 roku w reżyserii Lance'a Oppenheima, który zabiera widzów do największej społeczności emerytów w USA - The Villages na Florydzie. To miejsce, zamieszkane przez ponad 130 000 seniorów, stworzono jako idylliczną enklawę, w której każdy dzień może przypominać złote lata młodości. Twórcy dokumentu "Coś na kształt raju" przyglądają się zarówno atrakcjom i marzeniom, jak i rutynie osób szukających tu ukojenia na emeryturze. Skupiają się na czwórce bohaterów, którzy próbują odnaleźć szczęście i spełnienie w skrojonej na miarę senioralnej utopii. Kamera dokumentuje ich codzienność w świecie szerokich dróg, wypielęgnowanych trawników i niekończących się rozrywek, jednocześnie odsłaniając, co kryje się pod powierzchnią tej perfekcyjnej rzeczywistości. Dzięki szczerości uczestników film staje się nie tylko opowieścią o starości, ale i refleksją na temat pragnień, samotności oraz poszukiwania miłości na późnym etapie życia.

Film dokumentalny "Jaskinia zapomnianych snów" prezentuje niezwykłą podróż do wnętrza jaskini Chauveta, gdzie odkryto najstarsze znane malowidła naskalne. Setki obrazów, przedstawiających co najmniej trzynaście różnych gatunków zwierząt - w tym konie, bydło, lwy, pantery, niedźwiedzie, renifery i hieny - stanowią nieocenione źródło wiedzy o życiu ludzi epoki paleolitu. Autorzy filmu pokazują nie tylko różnorodność prehistorycznych tematów, lecz także analizują zastosowane techniki malarskie. Jaskinia staje się pretekstem do refleksji nad rozwojem kultury i tradycji, a także historią sztuki. Produkcja łączy walory poznawcze i edukacyjne, przenosząc widza w fascynującą, poetycką podróż w głąb dziejów ludzkości. Dokument "Jaskinia zapomnianych snów" został zainspirowany artykułem Judith Thurman. Jego reżyser Werner Herzog musiał otrzymać specjalne pozwolenie od francuskiego ministra kultury na wejście do jaskini. Ponadto, mógł zabrać ze sobą tylko troje członków ekipy: asystenta, operatora kamery i operatora dźwięku.

Po awarii samochodu Glen (Vincent Kartheiser) znajduje schronienie w pobliskim domu, małżeństwa Arta (Bob Stephenson) i Cyndi (Chelsea Lopez). Spędza u nich noc. W ten sposób uruchamia ciąg zdarzeń, które odmieni życie całej trójki, a także kilku innych, przypadkowych osób.

W latach 70. XX wieku w Nowym Jorku fotografka Martha Cooper uchwyciła jedne z pierwszych zdjęć graffiti, w czasie gdy miasto wypowiedziało mu wojnę. Kilkadziesiąt lat później wywarła wpływ na globalny ruch artystów ulicznych.

Po śmierci Poly Styrene - ikony punk rocka i wokalistki grupy X-Ray Spex - jej córka przegląda pamiątki matki. Liczy, że dzięki nim lepiej ją pozna i zrozumie.

"Coś na kształt raju" to amerykański film dokumentalny z 2020 roku w reżyserii Lance'a Oppenheima, który zabiera widzów do największej społeczności emerytów w USA - The Villages na Florydzie. To miejsce, zamieszkane przez ponad 130 000 seniorów, stworzono jako idylliczną enklawę, w której każdy dzień może przypominać złote lata młodości. Twórcy dokumentu "Coś na kształt raju" przyglądają się zarówno atrakcjom i marzeniom, jak i rutynie osób szukających tu ukojenia na emeryturze. Skupiają się na czwórce bohaterów, którzy próbują odnaleźć szczęście i spełnienie w skrojonej na miarę senioralnej utopii. Kamera dokumentuje ich codzienność w świecie szerokich dróg, wypielęgnowanych trawników i niekończących się rozrywek, jednocześnie odsłaniając, co kryje się pod powierzchnią tej perfekcyjnej rzeczywistości. Dzięki szczerości uczestników film staje się nie tylko opowieścią o starości, ale i refleksją na temat pragnień, samotności oraz poszukiwania miłości na późnym etapie życia.

Młoda, nieszczęśliwa w małżeństwie Japonka Nagiko (Vivian Wu) porzuca swojego męża i wyjeżdża do Hongkongu, gdzie robi karierę modelki. Poszukuje mężczyzny - idealnego kochanka, który rozumiałby sens kaligrafii, sztuki będącej dla niej źródłem zmysłowej przyjemności. Liczni kochankowie Nagiko - podobnie jak kiedyś jej ojciec - kaligrafują, używając zamiast papieru ciała kobiety. Sytuacja ulega jednak zmianie, gdy jeden z nich, angielski tłumacz Jerome (Ewan McGregor) proponuje, by to ona pisała po jego ciele. Nagiko dopiero teraz może spełnić swoje skryte marzenia. Inspiracją scenariusza był pochodzący z X wieku intymny notatnik Sei Shonagon, arystokratki, która całe życie spędziła na dworze cesarskim, świadcząc usługi erotyczne ówczesnemu władcy.

Kamera towarzyszy Tony'emu Banksowi, Philowi Collinsowi, Mike'owi Rutherfordowi oraz ich ekipie podczas prób do trasy koncertowej Last Domino. Pomimo komplikacji i niepewności związanych z globalną pandemią Covid i bez ustalonych dat zespół postanowił poświęcić czas i pieniądze na przygotowanie do chwili, gdy świat wróci do normalności. W filmie ukazano procesy związane z tym przedsięwzięciem, przedstawiono wywiady z zespołem i występy na żywo z koncertu.

Joseph Chambers (Clayne Crawford) wiedzie spokojne życie. Zarabia jako sprzedawca ubezpieczeń, jest też głową rodziny. Pewnego ranka postanawia dowieść wszystkim, że w razie apokalipsy będzie w stanie zaopiekować się swoimi bliskimi. Żonie nie podoba się ten pomysł, ponieważ uważa ona, że to tylko próba podreperowania męskiego ego. Nie zważając na jej protesty, Joe decyduje się udać na samotne polowanie na jelenie. Pożycza strzelbę i rusza do lasu, by wyczaić ofiarę. Początkowy entuzjazm szybko się ulatnia, ustępując miejsca znużeniu, a w końcu także - niepokojowi. Wędrówka po leśnej dziczy przybiera nieoczekiwany obrót. Reżyser został wyróżniony nominacją na AFF w 2022 roku.

Wzruszający dramat obyczajowy "Podjazdy" to historia samotnej matki, która wraz z synem niespodziewanie zyskuje grono bliskich przyjaciół. Kameralna opowieść zdobyła uznanie jury na MFF w Soczi i została wyróżniona nagrodą. Po śmierci siostry, April, Kathy (Hong Chau) musi pojechać do domu zmarłej, by dopełnić wszystkich formalności oraz uporządkować jej rzeczy. W podróż zabiera 8-letniego syna, Cody'ego (Lucas Jaye). Chłopiec jest spokojny, wycofany, trudno mu nawiązać relacje z rówieśnikami. Na miejscu kobieta uzmysławia sobie, że siostra była bardzo skrytą osobą. Jest też zaskoczona wnętrzem domu, które pełne jest najróżniejszych przedmiotów. Tymczasem Cody poznaje mieszkającego w sąsiedztwie owdowiałego Dela, weterana wojny koreańskiej. Postać starszego pana to ostatnia rola w dorobku Briana Dennehy'ego ("Park Gorkiego", "Kokon"). Wielokrotnie nagradzany aktor cieszył się sympatią widzów oraz uznaniem krytyków za swoje filmowe kreacje, także za występ w produkcji "Podjazdy". Chłopiec nieoczekiwanie zaprzyjaźnia się z emerytem. Ta znajomość całkiem zmienia życie Kathy i jej synka.

Dramat biograficzny "Profesor i szaleniec" w reżyserii Farhada Safinii to adaptacja bestsellerowej książki "The Surgeon of Crowthorne" autorstwa Simona Winchestera z 1998 roku. Opowiada ona historię twórców najbardziej wyczerpującego i metodycznego słownika języka angielskiego. W rolach głównych możemy oglądać zdobywcę dwóch Oscarów za "Braveheart: Waleczne serce" Mela Gibsona oraz również dwukrotnego laureata Nagrody Akademii Seana Penna ("Rzeka tajemnic", "Obywatel Milk"). Partnerują im m.in. Natalie Dormer, Eddie Marsan, Jennifer Ehle i Jeremy Irvine. Zdjęcia do "Profesora i szaleńca" realizowano w Dublinie w 2016 roku. Z powodu prawnej batalii pomiędzy Gibsonem, reżyserem i wytwórnią premiera obrazu znacznie się opóźniła i ostatecznie film ukazał się dopiero w 2019 roku. Akcja produkcji "Profesor i szaleniec" rozpoczyna się w połowie XIX wieku, kiedy profesor James Murray rozpoczyna prace nad "Oxford English Dictionary", najbardziej wszechstronnym słownikiem w historii. Chce zawrzeć w nim definicje zebrane od osób z całego świata. Wkrótce komitet recenzentów odkrywa, że weteran wojny secesyjnej, doktor W. C. Minor, przesłał więcej niż dziesięć tysięcy haseł. Kiedy zapada decyzja o uhonorowaniu twórcy, wychodzą na jaw szokujące fakty.

Kamera towarzyszy Tony'emu Banksowi, Philowi Collinsowi, Mike'owi Rutherfordowi oraz ich ekipie podczas prób do trasy koncertowej Last Domino. Pomimo komplikacji i niepewności związanych z globalną pandemią Covid i bez ustalonych dat zespół postanowił poświęcić czas i pieniądze na przygotowanie do chwili, gdy świat wróci do normalności. W filmie ukazano procesy związane z tym przedsięwzięciem, przedstawiono wywiady z zespołem i występy na żywo z koncertu.

Joseph Chambers (Clayne Crawford) wiedzie spokojne życie. Zarabia jako sprzedawca ubezpieczeń, jest też głową rodziny. Pewnego ranka postanawia dowieść wszystkim, że w razie apokalipsy będzie w stanie zaopiekować się swoimi bliskimi. Żonie nie podoba się ten pomysł, ponieważ uważa ona, że to tylko próba podreperowania męskiego ego. Nie zważając na jej protesty, Joe decyduje się udać na samotne polowanie na jelenie. Pożycza strzelbę i rusza do lasu, by wyczaić ofiarę. Początkowy entuzjazm szybko się ulatnia, ustępując miejsca znużeniu, a w końcu także - niepokojowi. Wędrówka po leśnej dziczy przybiera nieoczekiwany obrót. Reżyser został wyróżniony nominacją na AFF w 2022 roku.

Dobra brytyjska obsada i taki sam humor to wyróżniki komedii "Życie jest słodkie" z roku 1990. Znany z roli ojca tytułowej bohaterki filmu "Dziennik Bridget Jones" Jim Broadbent gra tu Andy'ego. Jest on głową należącej do klasy średniej rodziny, która mieszka na przedmieściach Londynu. Andy ma żonę, Wendy (Alison Steadman), która chwyta się dorywczych zajęć, a także 20-letnie córki, Nicolę (Jane Horrocks) i Natalie (Claire Skinner). Mimo że są one bliźniaczkami, wydają się nie mieć jednej cechy wspólnej. Pewnego dnia Andy, który pracuje jako szef kuchni, za namową znajomego decyduje się kupić używaną przyczepę kempingową. Wierzy bowiem, że uda mu się stworzyć świetnie prosperujący bar na kółkach, dzięki któremu zacznie w końcu zarabiać duże pieniądze. W tym samym czasie przyjaciel mężczyzny, Aubrey (Timothy Spall), otwiera restaurację oferującą wykwintne dania kuchni francuskiej. Wendy przyjmuje u niego posadę kelnerki. Niestety, żadnemu z przedsiębiorczych bohaterów komedii "Życie jest słodkie" nie wiedzie się najlepiej. W końcu uparcie dążącej do poprawy swojego statusu rodzinie Andy'ego zaczyna zagrażać rozpad.

Wzruszający dramat obyczajowy "Podjazdy" to historia samotnej matki, która wraz z synem niespodziewanie zyskuje grono bliskich przyjaciół. Kameralna opowieść zdobyła uznanie jury na MFF w Soczi i została wyróżniona nagrodą. Po śmierci siostry, April, Kathy (Hong Chau) musi pojechać do domu zmarłej, by dopełnić wszystkich formalności oraz uporządkować jej rzeczy. W podróż zabiera 8-letniego syna, Cody'ego (Lucas Jaye). Chłopiec jest spokojny, wycofany, trudno mu nawiązać relacje z rówieśnikami. Na miejscu kobieta uzmysławia sobie, że siostra była bardzo skrytą osobą. Jest też zaskoczona wnętrzem domu, które pełne jest najróżniejszych przedmiotów. Tymczasem Cody poznaje mieszkającego w sąsiedztwie owdowiałego Dela, weterana wojny koreańskiej. Postać starszego pana to ostatnia rola w dorobku Briana Dennehy'ego ("Park Gorkiego", "Kokon"). Wielokrotnie nagradzany aktor cieszył się sympatią widzów oraz uznaniem krytyków za swoje filmowe kreacje, także za występ w produkcji "Podjazdy". Chłopiec nieoczekiwanie zaprzyjaźnia się z emerytem. Ta znajomość całkiem zmienia życie Kathy i jej synka.

Dramat biograficzny "Profesor i szaleniec" w reżyserii Farhada Safinii to adaptacja bestsellerowej książki "The Surgeon of Crowthorne" autorstwa Simona Winchestera z 1998 roku. Opowiada ona historię twórców najbardziej wyczerpującego i metodycznego słownika języka angielskiego. W rolach głównych możemy oglądać zdobywcę dwóch Oscarów za "Braveheart: Waleczne serce" Mela Gibsona oraz również dwukrotnego laureata Nagrody Akademii Seana Penna ("Rzeka tajemnic", "Obywatel Milk"). Partnerują im m.in. Natalie Dormer, Eddie Marsan, Jennifer Ehle i Jeremy Irvine. Zdjęcia do "Profesora i szaleńca" realizowano w Dublinie w 2016 roku. Z powodu prawnej batalii pomiędzy Gibsonem, reżyserem i wytwórnią premiera obrazu znacznie się opóźniła i ostatecznie film ukazał się dopiero w 2019 roku. Akcja produkcji "Profesor i szaleniec" rozpoczyna się w połowie XIX wieku, kiedy profesor James Murray rozpoczyna prace nad "Oxford English Dictionary", najbardziej wszechstronnym słownikiem w historii. Chce zawrzeć w nim definicje zebrane od osób z całego świata. Wkrótce komitet recenzentów odkrywa, że weteran wojny secesyjnej, doktor W. C. Minor, przesłał więcej niż dziesięć tysięcy haseł. Kiedy zapada decyzja o uhonorowaniu twórcy, wychodzą na jaw szokujące fakty.

Kamera towarzyszy Tony'emu Banksowi, Philowi Collinsowi, Mike'owi Rutherfordowi oraz ich ekipie podczas prób do trasy koncertowej Last Domino. Pomimo komplikacji i niepewności związanych z globalną pandemią Covid i bez ustalonych dat zespół postanowił poświęcić czas i pieniądze na przygotowanie do chwili, gdy świat wróci do normalności. W filmie ukazano procesy związane z tym przedsięwzięciem, przedstawiono wywiady z zespołem i występy na żywo z koncertu.

Joseph Chambers (Clayne Crawford) wiedzie spokojne życie. Zarabia jako sprzedawca ubezpieczeń, jest też głową rodziny. Pewnego ranka postanawia dowieść wszystkim, że w razie apokalipsy będzie w stanie zaopiekować się swoimi bliskimi. Żonie nie podoba się ten pomysł, ponieważ uważa ona, że to tylko próba podreperowania męskiego ego. Nie zważając na jej protesty, Joe decyduje się udać na samotne polowanie na jelenie. Pożycza strzelbę i rusza do lasu, by wyczaić ofiarę. Początkowy entuzjazm szybko się ulatnia, ustępując miejsca znużeniu, a w końcu także - niepokojowi. Wędrówka po leśnej dziczy przybiera nieoczekiwany obrót. Reżyser został wyróżniony nominacją na AFF w 2022 roku.

Dobra brytyjska obsada i taki sam humor to wyróżniki komedii "Życie jest słodkie" z roku 1990. Znany z roli ojca tytułowej bohaterki filmu "Dziennik Bridget Jones" Jim Broadbent gra tu Andy'ego. Jest on głową należącej do klasy średniej rodziny, która mieszka na przedmieściach Londynu. Andy ma żonę, Wendy (Alison Steadman), która chwyta się dorywczych zajęć, a także 20-letnie córki, Nicolę (Jane Horrocks) i Natalie (Claire Skinner). Mimo że są one bliźniaczkami, wydają się nie mieć jednej cechy wspólnej. Pewnego dnia Andy, który pracuje jako szef kuchni, za namową znajomego decyduje się kupić używaną przyczepę kempingową. Wierzy bowiem, że uda mu się stworzyć świetnie prosperujący bar na kółkach, dzięki któremu zacznie w końcu zarabiać duże pieniądze. W tym samym czasie przyjaciel mężczyzny, Aubrey (Timothy Spall), otwiera restaurację oferującą wykwintne dania kuchni francuskiej. Wendy przyjmuje u niego posadę kelnerki. Niestety, żadnemu z przedsiębiorczych bohaterów komedii "Życie jest słodkie" nie wiedzie się najlepiej. W końcu uparcie dążącej do poprawy swojego statusu rodzinie Andy'ego zaczyna zagrażać rozpad.

Wzruszający dramat obyczajowy "Podjazdy" to historia samotnej matki, która wraz z synem niespodziewanie zyskuje grono bliskich przyjaciół. Kameralna opowieść zdobyła uznanie jury na MFF w Soczi i została wyróżniona nagrodą. Po śmierci siostry, April, Kathy (Hong Chau) musi pojechać do domu zmarłej, by dopełnić wszystkich formalności oraz uporządkować jej rzeczy. W podróż zabiera 8-letniego syna, Cody'ego (Lucas Jaye). Chłopiec jest spokojny, wycofany, trudno mu nawiązać relacje z rówieśnikami. Na miejscu kobieta uzmysławia sobie, że siostra była bardzo skrytą osobą. Jest też zaskoczona wnętrzem domu, które pełne jest najróżniejszych przedmiotów. Tymczasem Cody poznaje mieszkającego w sąsiedztwie owdowiałego Dela, weterana wojny koreańskiej. Postać starszego pana to ostatnia rola w dorobku Briana Dennehy'ego ("Park Gorkiego", "Kokon"). Wielokrotnie nagradzany aktor cieszył się sympatią widzów oraz uznaniem krytyków za swoje filmowe kreacje, także za występ w produkcji "Podjazdy". Chłopiec nieoczekiwanie zaprzyjaźnia się z emerytem. Ta znajomość całkiem zmienia życie Kathy i jej synka.

Tito (Grace Glowicki) boi się świata zewnętrznego. Sparaliżowany strachem mężczyzna znajduje schronienie w opuszczonym domu. Jego spokój zakłóca pojawienie się Johna (Ben Petrie), pogodnego i opiekuńczego sąsiada. W tytułową rolę wcieliła się Grace Glowicki, która także wyreżyserowała film.

Brytyjska autorka kryminałów, Jacky Rom, leci do Los Angeles i Las Vegas, aby zapoznać się narzędziami zbrodni, oszustwami i metodami usuwania ciał na potrzeby swojej powieści.

Dramat "Miłość po miłości" opowiada o Suzanne (Andie MacDowell), która właśnie straciła męża i stara się poradzić sobie z jego odejściem. Nie jest to łatwe, ponieważ z ukochanym Glennem (Gareth Williams) spędziła niecałe 40 wspólnych lat i teraz nie potrafi bez niego żyć. Jednocześnie musi wspierać dorosłych synów, Chrisa (James Adomian) oraz Nicholasa (Chris O'Dowd), dla których śmierć ojca była wielkim ciosem. Po pewnym czasie kobieta próbuje jednak ułożyć sobie życie na nowo i zaczyna spotykać się z Michaelem (Matt Salinger), co bardzo nie podoba się Nicholasowi, który sam przeżywa właśnie kryzys w związku. Postanawia on za wszelką cenę zniszczyć relację matki z nowym partnerem. Tymczasem Chris, który nie może pogodzić się z odejściem ojca, zaczyna przejawiać destrukcyjne zachowania. Pełnometrażowy debiut reżysera Russella Harbaugha. Główną rolę w "Miłość po miłości" zagrała Andie MacDowell, która po raz pierwszy, w wieku 59 lat, wystąpiła nago przez kamerą. W wywiadzie aktorka przyznała, że żałuje, iż nie zrobiła tego, gdy była młoda, ale nie akceptowała wtedy w pełni swojego ciała. Na dodatek normą w Hollywood pod koniec XX wieku było zatrudnianie dublerek do rozbieranych scen.

"Po prostu życie" stanowi poruszającą opowieść o życiu osobistym i karierze Rogera Eberta, światowej sławy krytyka filmowego, scenarzysty i dziennikarza. W produkcji, będącej połączeniem filmu biograficznego i dokumentu, pojawiają się słynni artyści, jak Martin Scorsese czy Werner Herzog. Film "Po prostu życie" opowiada o błyskotliwej karierze Rogera Eberta, niezależnie myślącego twórcy, który nie wahał się odchodzić od powszechnie przyjętego stylu pisania recenzji, by jak najszerzej przybliżyć czytelnikowi omawiany tytuł. Za swój nakład pracy, również liczne publikacje książkowe, jako pierwszy krytyk filmowy został wyróżniony prestiżową Nagrodą Pulitzera. Ebert, który w Stanach Zjednoczonych miał status gwiazdy, był także wziętym dziennikarzem. Rekordy popularności biły prowadzone przez niego wspólnie z Gene'em Siskelem dwa programy telewizyjne, które sprawiły, że artysta stał się jednym z najbardziej wpływowych głosów, biorących udział w dyskusji na temat kultury w Ameryce. Ważną częścią filmu "Po prostu życie" jest także opowieść o walce Rogera Eberta z nowotworem.

Nietypowe historie związane z piłką nożną. Iranka Sara ryzykuje pobicie i więzienie za udział w meczu. Tajska reprezentacja jest uwięziona głęboko pod ziemią podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2018 roku. Pieczołowicie stworzony film krótkometrażowy, wykorzystujący ręcznie wykonaną animację.

Występ jednej z najważniejszych grup muzycznych lat 60. Zespół Jefferson Airplane związany był z ruchem hippisowskim. Przekształcił się w Jefferson Starship. Pod tą nazwą w nieco innym składzie i ze świeżym repertuarem koncertował na całym świecie. W Kanadzie nie zabrakło przebojów z lat 60., m.in. "White Rabbit" i "Somebody to Love".

Brytyjska autorka kryminałów, Jacky Rom, leci do Los Angeles i Las Vegas, aby zapoznać się narzędziami zbrodni, oszustwami i metodami usuwania ciał na potrzeby swojej powieści.

Dramat "Miłość po miłości" opowiada o Suzanne (Andie MacDowell), która właśnie straciła męża i stara się poradzić sobie z jego odejściem. Nie jest to łatwe, ponieważ z ukochanym Glennem (Gareth Williams) spędziła niecałe 40 wspólnych lat i teraz nie potrafi bez niego żyć. Jednocześnie musi wspierać dorosłych synów, Chrisa (James Adomian) oraz Nicholasa (Chris O'Dowd), dla których śmierć ojca była wielkim ciosem. Po pewnym czasie kobieta próbuje jednak ułożyć sobie życie na nowo i zaczyna spotykać się z Michaelem (Matt Salinger), co bardzo nie podoba się Nicholasowi, który sam przeżywa właśnie kryzys w związku. Postanawia on za wszelką cenę zniszczyć relację matki z nowym partnerem. Tymczasem Chris, który nie może pogodzić się z odejściem ojca, zaczyna przejawiać destrukcyjne zachowania. Pełnometrażowy debiut reżysera Russella Harbaugha. Główną rolę w "Miłość po miłości" zagrała Andie MacDowell, która po raz pierwszy, w wieku 59 lat, wystąpiła nago przez kamerą. W wywiadzie aktorka przyznała, że żałuje, iż nie zrobiła tego, gdy była młoda, ale nie akceptowała wtedy w pełni swojego ciała. Na dodatek normą w Hollywood pod koniec XX wieku było zatrudnianie dublerek do rozbieranych scen.

Twórcy dokumentu opowiadają historię wyjątkowego brytyjskiego studia filmowego HandMade Films. Widzowie zobaczą wywiady z reżyserami i aktorami, a także z samym twórcą studia - Georgem Harrisonem. Do udziału w filmie zaproszono Richarda E. Granta.

"Po prostu życie" stanowi poruszającą opowieść o życiu osobistym i karierze Rogera Eberta, światowej sławy krytyka filmowego, scenarzysty i dziennikarza. W produkcji, będącej połączeniem filmu biograficznego i dokumentu, pojawiają się słynni artyści, jak Martin Scorsese czy Werner Herzog. Film "Po prostu życie" opowiada o błyskotliwej karierze Rogera Eberta, niezależnie myślącego twórcy, który nie wahał się odchodzić od powszechnie przyjętego stylu pisania recenzji, by jak najszerzej przybliżyć czytelnikowi omawiany tytuł. Za swój nakład pracy, również liczne publikacje książkowe, jako pierwszy krytyk filmowy został wyróżniony prestiżową Nagrodą Pulitzera. Ebert, który w Stanach Zjednoczonych miał status gwiazdy, był także wziętym dziennikarzem. Rekordy popularności biły prowadzone przez niego wspólnie z Gene'em Siskelem dwa programy telewizyjne, które sprawiły, że artysta stał się jednym z najbardziej wpływowych głosów, biorących udział w dyskusji na temat kultury w Ameryce. Ważną częścią filmu "Po prostu życie" jest także opowieść o walce Rogera Eberta z nowotworem.

Nietypowe historie związane z piłką nożną. Iranka Sara ryzykuje pobicie i więzienie za udział w meczu. Tajska reprezentacja jest uwięziona głęboko pod ziemią podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2018 roku. Pieczołowicie stworzony film krótkometrażowy, wykorzystujący ręcznie wykonaną animację.

Występ jednej z najważniejszych grup muzycznych lat 60. Zespół Jefferson Airplane związany był z ruchem hippisowskim. Przekształcił się w Jefferson Starship. Pod tą nazwą w nieco innym składzie i ze świeżym repertuarem koncertował na całym świecie. W Kanadzie nie zabrakło przebojów z lat 60., m.in. "White Rabbit" i "Somebody to Love".

Brytyjska autorka kryminałów, Jacky Rom, leci do Los Angeles i Las Vegas, aby zapoznać się narzędziami zbrodni, oszustwami i metodami usuwania ciał na potrzeby swojej powieści.

Dramat "Miłość po miłości" opowiada o Suzanne (Andie MacDowell), która właśnie straciła męża i stara się poradzić sobie z jego odejściem. Nie jest to łatwe, ponieważ z ukochanym Glennem (Gareth Williams) spędziła niecałe 40 wspólnych lat i teraz nie potrafi bez niego żyć. Jednocześnie musi wspierać dorosłych synów, Chrisa (James Adomian) oraz Nicholasa (Chris O'Dowd), dla których śmierć ojca była wielkim ciosem. Po pewnym czasie kobieta próbuje jednak ułożyć sobie życie na nowo i zaczyna spotykać się z Michaelem (Matt Salinger), co bardzo nie podoba się Nicholasowi, który sam przeżywa właśnie kryzys w związku. Postanawia on za wszelką cenę zniszczyć relację matki z nowym partnerem. Tymczasem Chris, który nie może pogodzić się z odejściem ojca, zaczyna przejawiać destrukcyjne zachowania. Pełnometrażowy debiut reżysera Russella Harbaugha. Główną rolę w "Miłość po miłości" zagrała Andie MacDowell, która po raz pierwszy, w wieku 59 lat, wystąpiła nago przez kamerą. W wywiadzie aktorka przyznała, że żałuje, iż nie zrobiła tego, gdy była młoda, ale nie akceptowała wtedy w pełni swojego ciała. Na dodatek normą w Hollywood pod koniec XX wieku było zatrudnianie dublerek do rozbieranych scen.

Twórcy dokumentu opowiadają historię wyjątkowego brytyjskiego studia filmowego HandMade Films. Widzowie zobaczą wywiady z reżyserami i aktorami, a także z samym twórcą studia - Georgem Harrisonem. Do udziału w filmie zaproszono Richarda E. Granta.

"Po prostu życie" stanowi poruszającą opowieść o życiu osobistym i karierze Rogera Eberta, światowej sławy krytyka filmowego, scenarzysty i dziennikarza. W produkcji, będącej połączeniem filmu biograficznego i dokumentu, pojawiają się słynni artyści, jak Martin Scorsese czy Werner Herzog. Film "Po prostu życie" opowiada o błyskotliwej karierze Rogera Eberta, niezależnie myślącego twórcy, który nie wahał się odchodzić od powszechnie przyjętego stylu pisania recenzji, by jak najszerzej przybliżyć czytelnikowi omawiany tytuł. Za swój nakład pracy, również liczne publikacje książkowe, jako pierwszy krytyk filmowy został wyróżniony prestiżową Nagrodą Pulitzera. Ebert, który w Stanach Zjednoczonych miał status gwiazdy, był także wziętym dziennikarzem. Rekordy popularności biły prowadzone przez niego wspólnie z Gene'em Siskelem dwa programy telewizyjne, które sprawiły, że artysta stał się jednym z najbardziej wpływowych głosów, biorących udział w dyskusji na temat kultury w Ameryce. Ważną częścią filmu "Po prostu życie" jest także opowieść o walce Rogera Eberta z nowotworem.

Nietypowe historie związane z piłką nożną. Iranka Sara ryzykuje pobicie i więzienie za udział w meczu. Tajska reprezentacja jest uwięziona głęboko pod ziemią podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2018 roku. Pieczołowicie stworzony film krótkometrażowy, wykorzystujący ręcznie wykonaną animację.

Dramat "Mars Jeden" opowiada o czteroosobowej rodzinie z niższej klasy średniej, która mieszka w jednym z wielkich miast Brazylii. Jej członkowie starają się jakoś odnaleźć w nowej rzeczywistości, która zmieniła się, gdy wybory prezydenckie wygrał skrajnie prawicowy polityk. Ich poglądy są zupełnie odmienne niż te, które ma nowa głowa państwa. Matka Tércia (Rejane Faria) pracuje jako sprzątaczka i próbuje poradzić sobie z traumą, jakiej doznała podczas wybuchu dynamitu w barze. Tymczasem jej mąż, alkoholik Wellington (Carlos Francisco) traci pracę, ale swoje nadzieje pokłada w synu Deivinho (Cícero Lucas). Liczy, że chłopak zrobi karierę piłkarską, choć ten marzy lotach w kosmos. Z kolei dorosła córka małżeństwa Eunice (Camilla Damiao) ukrywa swoją tożsamość seksualną i fakt, że zakochała się w niezależnej młodej kobiecie. Planuje także wyprowadzkę z rodzinnego domu. W 2023 roku film był oficjalnym kandydatem Brazylii do Oscara w kategorii najlepszy film międzynarodowy. "Mars Jeden" to drugi pełnometrażowy obraz w reżyserii Gabriela Martinsa. W swoich produkcjach skupia się on na problemach społecznych państwa Ameryki Południowej.